| |
 |
9 mei om 08:45 |
| |
Omrop Fryslân Kollum 9 mei
Ferhalen 2
Graach kom ik teruch op de kollum fan foarge week toen ik fertelde over myn kommende ontmoeting met Meta Lever in ut Fries Scheepvaart Museum fan Sneek.
Dy ontmoeting mocht ik op 4 mei hewwe. Ut het groate indruk op mij maakt om dizze frou fan 95 jaar te ontmoeten. ‘En petit comité’, in besloaten kring, mochten wij Meta Lever tegare met har soan en skoandňchter ontfange. Ut besef dat wij as laatste generasy de ferhalen over de Tweede Weareldoarlňch út earste haan nňch hoare magge maakte de ontmoeting met Meta Gerritsen-Lever al bysňnder.
Sij en har moeke waren út ut fersetsgesin Lever de twee enege overlevenden na de Tweede Weareldoarlňch. Har fader en twee broers wurdden deur de Dútsers fermoard.
We waren foarege week woënsdach allemaal wat gespannen in ouwachting fan de komst fan Meta Lever. Toen se even na de klok fan 4 uur ut Fries Scheepvaart Museum binnenstapte achter un rollator rechtte se de ruch en met un ‘zo daar waren we al, wat een ontvangst, ik lijk de Koningin wel’ nam Meta de spanning futdaleks wech.
Gaandewech de ontmoeting wurdde dúdelek dat ut foar Meta ok un bysňndere middach weze sú en dat der in de dagen foarou an ut besoek bęst spanning bij har en har naasten weest was. Ommers de konfrontasy met ut wearsiën fan har ouderlek hús, want dat was ut pand Kleinsaan 18, dęr’t nou ut Frys Skeepfaartmuseum in festegd is.
Eigenlek fertelde Meta mar flarden fan wat der in dy bange nacht fan 16 op 17 november 1943 plakfonden had. De overfal fan de Sicherheitsdienst węrbij’t sij, har fader, de jonge Joadin Rozet IJzerman en nňch un anwezege fryndin metnomen wurdden naar ut plisyburo fan Sneek en later ut Huis van Bewaring in Liwwarden.
Omdat ferhaal fan de hoochbejaarde Meta self te hoaren maakte diepe indruk. Nou 77 jaar na de befrijding is Meta en binne al dy fersetsminsen nňch op hun hoede, fertelle in wezen amper wat.
Op 16 november dit jaar gaat un teaterstuk, ‘Door het donker’, over dy noadlottege gebeurtenis in premičre.
Meta sal der nyt bij weze, dat wil se nyt. Foarege week nam se ouskeid fan ut plak dęr’t ut allemaal gebeurde. Ik beslút met un fers dat ik na anleiding fan Meta Lever har besoek skreef:
Meta Lever
der loopt un grande dame achter un trendy swarte rollator
deur de stille gangen fan ut groate hús an ut Kleinsaan 18
spoaren binne útwist der is niks mear te finen
blauwe ogen siën waterech teruch in un skier ferleden
bliëve haken bij un deurpňst, un fraksy mar
hier batsten hufterege SD’ers met lompe learzes de fraaie trappen op
-oh ja oh ja die ken ik nog wel mooi hč mooi-
stiltsjes grimlacht se un beladen famliy-geskiedenis fut
en swijgt en swijgt en swijgt
-ik weet het niet meer hoor maar ach wat is het mooi
het lijkt hier wel een museum-
even later ferdwynt se in un lift
|
| |
