dagboek > overzicht
Dagboek júly 2022Bekiek hele maand 
 
18 júly om 08:47
 
Koaningin & Keizerin





Foarege week maandach had ik un mňnstermoaie avend bij de fierljepskaansen fan Drielst. Ut was nyt allienech angenaam somerwear, der wurdde ok nňch us geweldech sprongen deur de fierljeppers op’e Drielster skaansen. Wat hyt: mar liefst negen pr’s en as klapstuk fan’e avend un nieuw skaans-, Frys en Nederlaans rekňrd bij de meiskes foar Hanneke Westert út Sneek.

Allemachtech wat ken dat meiske sloatsjespringe om ut mar us plat út te drukken. Hanneke ferpulferde ut ouwe rekňrd dat sinds 2014 met 16.57 meter op naam stond fan Marrit van der Wal. Hanneke maakt der 16.78 meter fan! Wat un baas dy Hanneke.

Ik sat op un houten bankje naast twee Hollanders. Un echtpaar. Sij fan oarsprong út Bosnië, hij un Nederlander. Alderaardegste minsen, dy’t met folle teugen genoaten. Ut fakaansyfierend stel liep in de buurt fan de fierljeparena toen Hanneke en al dy andere fierljeppers an de warming-up bezech waren.

Hanneke, as un ware ambassadrise foar har spňrt en Fryslaan, had de fakaansygangers útnoadegd om naar de wedstryd te kommen. Of ut nou an dizze minsen lei, dy’t hartstňchelek metleefden, mar dy deksele Hanneke klom as un froeger Wilhelminapark-aapke in de karbonpols.

Even nňch docht de atlete dat su achterover klappe sú, wachtte even met klimmen. En toen Hanneke fernam dat de pols met har tňch naar de andere kant wú klom se ferder, hast tňt in de tňp. De ousprňng was ferfňlgens útstekend. Hanneke kwam del op ut lijntsje.

Ik kaam op it lijntsje. Ik wist even net of it lijntsje fan de 16 of 17 meter wie. Mar folgens mij wie it lijntsje toch fan de 17 meter en it flitste troch mij hinne, dan ha’k it Nederlâns rekord. Ik stie hielendal te triljen.”

En ňf Hanneke dat Nederlaans rekňrd sprong! Nňch us: 16,78 meter! Jeuminikkus, dat is un ferrekt groate oustaan foar su’n meiske. De ontlading mocht der weze, Hanneke hapte naar adem, balde de fústen en socht har mem en beppe op.

En dan komt miskyn wel ut moaiste moment fan’e avend. De relativearing, ut understatement in optima fňrma. Gyn poeha bij moeke en beppe, wel nee.

Mem dy’t groats is op har dňchter en dat ou doët met “hast goed sprongen, geweldech hear”. Mar dan beppe, dy’t alle nuchtere Friese registers opentrekt. “Nou je, moai hear. Dan moatte we aansens mar even mei mekoar nei de McDonalds. Fynst ek net!”

Dy beppe Johanneske!

Bij Hanneke bengelden de tranen over de wangen fan ut lachen, fan de adrenaline ňf weet ik feul. En ik? Ik kreech un geluksalech gefoël bij sufeul moais in eigen provinsy. Puur geluk op’e Watte Abma skânsen fan Drielts.

Ik had ut kiepefel op’e arms, mar dat sagen dy Hollanders gelukkech nyt. De myte fan de Friese nuchterheid bliëft su bestaan!

Dyselde Hanneke wurdde saterdachavend Koaningin, mar beppe Johanneske is foar mij sinds foarege week al lang Keizerin!