| |
 |
13 febrewary om 08:47 |
| |
Kollum Omrop Fryslân, 13 febrewary
Mancave
Sinds kòrt gaan ik tegare met fotograaf Tom Coehoorn op’e strún foar un nieuwe rúbryk in ut enege glossyblad dat Fryslaan ryk is. Elke maand ferskynt der un repòrtaazje in de Friesland Post over de Mancave. Ik weet ut der is un bitsje Frys laat staat Snekers an dat woard.
Dat het úteraard alles te krijen met de oarsprong wêr’t de mancaves oarspronkelek fut komme. Mancave is un term dy’t f’ral brúkt wurdt in Angelsaksise lannen as de United States of America, Australië en Nieuw Zeeland.
Omdat ok in Fryslaan hieltyd mear mancaves binne, un dankber onderwerp om over te skriëven en seker ok te fotografearen. Even kòrt deur de bocht, un mancave is un plak dêr’t mannen hun hobby òf favorite besechheid útoefene kanne.
“Het is ook een tijdelijke ontsnapping aan de druk van het leven”, sêge psygologen, ut sal. Sij hewwe der foar deurleard.
Hele bysòndere kearels dy’t in hun eigen rúmte helemaal tòt rust komme. We kwamen der eentsje teugen dy’t achterhús in ’e tún un kant en klaar houten túnhúske delsetten laten het.
De inrichting hat hij self helemaal deen. Naast de bar met feul koperwerk, omdat de eigenaar fan koperpoetsen houdt, hingen en stonden der allemaal nautise foarwerpen.
Elk foarwerp met un eigen ferhaal. Un kartonnen modelboatsje met de naam ‘Klaasje’, omdat hij dan ut ferhaal over syn overleden beppe Klaasje fertelle kon. Allemaal emoasy’s, al òf nyt ferwerkt.
Mancaves hewwe ok faak un tema dat bij de man in kwesty past. Foarege week waren we bij un mancave-eigenaar dy’t syn ultieme ontsnappingsrúmte onder in’e kelder fan syn hús had. Ut tema was bij binnenkomst futdaleks dúdelek: Westerterns! Un prachtege ouwe poster fan Buffalo Bill’s Wild West Cody, dy’t op groate bisons joeg hing an’e muur.
Der hing ok un knoert fan un fletskerm an één fan’e wanden. Dêrop had disse mancaver al tich kear de spaghettiwestern Once Upon a Time in the West bekeken, tegare met syn maten. Uteraard in blu ray: “Feul betere kwaliteit as dvd’s”.
Un paar bakbeesten fan gelúdsinstallasy’s ontbraken ok nyt. Met andere woarden un eigen húsbioskoop en un gòdlek plakje om je na un lange sware werkdach even teruch te trekken. Ut bespaart un hoop ellende, blykber.
Ut binne f’ral de persoanleke ferhalen wêr’t ut oans om gaat. In’e mancave fan de Westernfanaat stond ok ut ‘Pake Feike kastke’ dat oait fan syn groatfader weest was. De pakesêger had ut plakplestyk fan ut meubelstukje ferwijderd en toen wurdde ut wear ut moaie teakhouten kastke fan froeger. Púre nòstalgy.
Ut wurdde mij tidens oans strúntòchten al rap dúdelek dat kearels simpelwech ferlet hewwe fan un eigen speulplakje, un soad mannen bliëve graach kyndes.
Trouwens hoe sit ut met de woman-caves in Fryslaan? Ik bin der heel benieuwd naar! Kom mar deur meiskes en deel jum ferhalen. Ik skriëf se graach op! En Tom, dy maakt de foto’s wel.
|
| |
