| |
 |
1 april om 12:13 |
| |
Kollum Omrop Fryslân
Op fakaansy
Kleine krúdeniers út’e tweede helt fan’e foarege eeuw gingen fňlgens mij noait echt op fakaansy, teminsten bij oans thús nyt. Ut sat der simpelwech nyt in. Wat ik mij nňch fan mijn fakaansy’s herinner waren de dagen dat ik met moeke naar tante Jo op’e Smilde ging. Dat was in myn kynderleke beleving al un weareldreis en helemaal dy kears dat myn feul ouwere neven mij met namen naar de Ferkearstún in Assen.
Ferder waren foar mij de woënsdachmiddachtňchtjes achter bij oans fader op ’e fyts, at de winkel dicht was, hoogtepunten in myn jonge leven. Ik skreef der selfs fersen over, hoe gelukkech ik met un bitsje was. Un ijsko op un houten stňkje, likke om ut leven omdat der miskyn ‘Postma’ ut stňkje stond en je gratis en fergees nňch un ijsje krije konden. Wat meastal nyt ut gefal was.
Kňrtseid, ik bin nyt groatwurden met fakaansy’s. Leter haalde ik ut wel in, tefeul om hier nou allemaal op te noemen.
Mar un echte weareldreizeger bleef ik allienech in gedachten en dromen. Dęr is sinds begin disse maand un einde an komen. Oulopen maand hew ik drie weken op un ‘Grand Tour’ deur Súd-Afrika weest.
Dry weken sonder de Waterpoart en je ferfňlgens onderdompele late in un folkomen andere kultuer as fan oans. Finaal kňpke onder en un tas grôtfol met herinnerings riker.
En nyt te min foto’s, op ut netflues, de mobyl en de spiegelrefleks. Jeuminikkus, de Sani Pass deen in un 4 WD Jeep. Met links op un halve meter un rafijn fan honderden meters dypte en rechts idem dito. Eén stuurfoutsje fan de professionele driver en ut IM fan mij kon skreven wurde, mar gelukkech, ut gebeurde nyt.
Ik geef ut toe, ut is bizar om 3 grauwe swemkoeien, de Afrikaanse naam foar Nijlpaarden, an’e rand fan je swembad te siën te waterslobberen, mar ut het wel wat.
De groatste indruk maakten echter de minsen dy’t ik onderwech teugenkwam, seldsem fryndelek en blij. Onfoartelbere rykdom en miskyn nňch wel groatere armoede. Mikst feelings, mar de Súd-Afrikanen self wille der niks fan hoare. Toeristen binne fan levensbelang foar ut kontrastrike laan.
De oulopen reis het enňrm relativearend foar mij weest, de pňstsegelproblematyk fan Sneek gaat nergens over in fergeliking fan de útdagings węr’t Súd-Afrika foar staat.
Allienech dęrom was ut goëd dat ik de reis deen hew.
Al sú myn fader wel seid hewwe: Węr doën se ut fan.
|
| |
