| |
 |
6 mei om 08:32 |
| |
Kollum Omrop Fryslân
Over Griffemearden
Soms en soms un bitsje faker komme der tidens un interview súver ferbaal kúlinęre sinnen foarbij. Faak sonder dat de geďnterviewde ut self in ’e gaten het. Foarege week was ik bij un man in Nijlaan dy’t un prachtege mancave het, un hobbyhňk met de moaiste tweewielers. Dat was foar mij de reden om naar Klaas toe te gaan.
Klaas fertelde dat hij self jaren in ’e tweewielerbraans sitten hat, in Bňlsert, dęr’t hij syn fytsewinkel bestierde. Klaas is un ferteller pur sang, su at ik dy regelematech teugenkom op myn ferhalestrúntňchten.
Op un gegeven moment fertelt Klaas over syn sollisitearen. De baas węr’t hij um besteld had as fytsemaker froech um ňf hij wel us in kerk kwam. We hewwe ut over de jaren 60 fan ’e foarege eeuw. Klaas met ut haar op’e kont, mar ferder su degelek as’t mar kon, antwoardde na ear en geweten dat hij sundachs naar de Hefňrmde Kerk in Abbega ging. De hele family fan Klaas ging der heen en syn foarfaders hadden ut ok altyd su deen.
Klaas kreech syn baan as fytsemaker en hij kon mij presys fertelle węrom’t hij annommen was: ‘De man woe fansels betrouber en netsjes folk’, dęrom had hij de fraach over ut naar de kerk toe gaan steld.
Ik sei niks, wachtte ňf der nňch mear psychology fan ’e kouwe groan kwam. En ja hoar, un minút later was ut al su fer. ‘Letter sollisitearre der ek in man dy nňchal wat Kristlik wie, ja hij wie tsjin it Griffemearde oan!’
Jeuminikkus, wat un moaie útdrukking. Feul moaie as ‘ut was un fine aap’! Klaas fertelde ut as un fanselfsprekendheid en had ut self nyt eens in ’e gaten hoe’t hij over Griffemearden praatte, dęrom was der ok niks mis met. ‘Jum waren seker fan dy Herfňrmde hijgers’, sei ik teugen Klaas. ‘Ja wij wiene gewoan Kristlik…’, antwoardde Klaas.
Op sukke momenten pries ik mij gelukkech dat ik sukke gesprekken hewwe mach. Der sit gyn ferbetenheid in, laat staan gekanstekerij. De dingen gewoan, nou ja wat is gewoan, benoeme en dęrmet iedereen in syn waarde late.
‘Kristlek teugen ut Griffemearde an’. Geweldech, su’n útspraak bedenke je nyt, dat sit in je. Ik hew um mar even opskreven, want foardat je ut in de gaten hewwe ferfliegd su’n literęre folsin in’e wyn. Dat sú doadsonde weze fyn ik as oud-pepermutsje junk!
|
| |
