|
|
19 augustus om 09:00 |
|
Kollum Omrop Fryslân
Fotografen
Fotografen make gyn kykjes, fotografen make foto’s. In ’e loop fan ’e jaren hew ik heel wat fotografen metmaakt. At ut goëd is herkenne je in de foto’s de fotograaf.
At ik ut over ut skútsjesilen hew dan denk ik futdaleks an de foto’s fan Ger Dijs. Prachtege swartwit foto’s dy’t in ut Sneeker Nieuwsblad stonden. De Doevedaansen, eigeners fan toen nňch un lokale kwaliteitskrant, hadden met de flamboyante Ger Dijs goud in hannen.
Teugenwoardech is Tom Coehoorn un baas fotograaf at ut over ut skútsjesilen gaat. De Doefkes waardearden ut werk fan Ger Dijs, mar ňf dy Belgen fan ’e LC dat ok bij ut werk fan Tom C. doën? Prachtege foto’s wurde oudrukt as pňstsegels.
De fotografen sitte un hele dach op un rappe boat, met kamera’s en lęnsen om benaud fan te wurden. Fotografeare om ut leven, mar ik siën de resultaten amper of nyt teruch. Bitsje idioat tňch?!
Fotografen binne kunstenaars, faak ok wat núvere Einzelgangers. At se an ut werk binne mutte je se moai met rust late. Ik hew ut dan over kunstfotografen. Over 14 dagen wurdt der un bysňndere foto-eksposisy op ut Oud Kerkhof in Sneek opend. Fotograaf Sjaak Verboom, dy’t nou 3 jaar in Sneek woant, het 19 minsen op pňrtret setten. Al dy pňrtrettearden hewwe hun eigen psalm skreven. Woard en beeld, artistyk weargeven. Ik fyn ut un hele ear dat ik eentsje fan hun bin.
Nee, ut is nyt únyk wat fanou 31 augustus te siën is. In ’e somer fan 2004 mocht ik tegare met fotograaf Paul van Goor al un bútendeur eksposisy op ‘Poësy op Poaten’ fersňrge. De Spoetnikkalender en de gelyknamege bundel koester ik, krekt as de andere ko-produksy’s dy’t ik met Paul van Goormaakte. Op 26 júly is Paul fertrokken naar ‘daar waar de zee de hemel raakt, daar zal ik zijn’. Ik eindech met un I.M. fers foar de fotograaf dy’t sufeul moais achterliet.
Paul van Goor
dan leit der un brief op ’e foardeursmat met derin dyn eigen ontwurpen laatste kaart
Spakenburg 7-8-1953 IJlst 26-7-2024
in dy perioade liepen dou & ik un skoft tegare op spoaren in beeld & woarden leiden we fast
langsem gingen we ok wear oans eigen pad sonder ouskeid fan mekaar nommen te hewwen -dat kon ommers later tňch -
in myn kamer lúster ik naar ‘dyn’ nummer fan Van Dick Hout op de golven dansen wij
alles wat foarbij is dat het weest
Adieu Paul, faarwel
|
|