| |
 |
20 desember om 21:14 |
| |
Moaie dach
Sneker poësy in’e openbare rúmte
Fanmňrren kreech ik un moaie foto fan Jan Dijkstra, dy’t bij de Koaninkleke Drukkerij J.G. de Vries in Sneek werkt. Op 5 ňktober wurdde dęr un fers dat ik foar ut 150-jarege bedriëf skreven had anboaden deur ut personeel. Dat fers is prachtech fňrmgeven en hangt nou in de kantine fan’e Sneker drukkers. Gedichten in’ e ‘openbare’ rúmte ňf op werkplakken, su langsamerhaan binne der dat nňch al wat in Sneek. Moai natuurlek foar un dichter, ik sal ut nyt ontkenne, mar ok seker foar ut Snekers!
De hoan útlate
Fanmňrren met twee fan myn loopfryndinnen ( ‘de suskes’) te kuieren weest. Dat wil sęge de hoan útlate op’e Groëne dyk. We hewwe met mekaar 6.9 kilometers lopen. Dat is úteraard letterlek un stap in ’e goeie richting, nadat ik earder disse week al 10 km op’e home-trener fytst had.
Der binne altyd mooglekheden om ferantwoard te bewegen en fantastys dat ut sosiale en spňrtieve netwerk um dan siën laat. “Je mag niet hardlopen? Dan gaan we gewoon met de hond wandelen, dan heb je in ieder geval een (half) blindengeleidenhond. Kom op!” En su geskiedde ut fanmňren onder hearleke wearsomstandechheden. Puur geniete!
Met Tom op pad naar diva Lammy
Fanmiddach was fotograaf Tom Coehoorn myn privésjauffeur wear. We hewwe tegare bij Krasse Knar Lammy Bruyns in Heerenfeen weest. Wat un bysňndere diva, disse Lammy, un firtuoas op akkňrdion en piano. Was echt heel aangenaam ferrast! Op myn fraach ňf se ok un fers fan mij op músyk sette wú, ging se futdaleks achter de piano sitten en speulde ‘Nakommerke’. Tom en ik waren der fan onder de indruk. Krijt miskyn wel un ferfňlch. Altyd op soek naar kreatieve soulsisters en brothers.
Nou hew ik de piip der aardech út. Mar ik weet węr’t ut fan komt!
 |
| |
