| |
 |
25 júny om 17:02 |
| |
Un wrede mar moaie doad
Su'k gister al skreef, un idioat begin fan de sundach. Nou mear as 24 uur later brúk ik ok ut woard bizar. Even foar half negen wurdde we rúw wakker op oans hotelkamer op Amelaan. Un overslaande frouwestem raast om help. In earste instaansy denk ik an un echteleke rúzy. Ik skiët fan będ ou, de gang op. Un ouwere frou staat helemaal in panyk naar kamer 4 te wizen. De ogen staan gril en angstech. Se doët niks anders as roepe fan " oh god oh god, het is niet goed, help help help..." Nadat ik har min ňfte mear tňt bedaren kregen hew, krij ik in de gaten dat der wat met ' Toos ' an de haan is. Toos is har reisgenoate, dy't nyt fan będ komt, sterker nňch Toos sal noait mear wakker wurde. Toos leit doad op będ. Der is gyn ręden mear an. ' Overleden in haar slaap ', hyt suks. Gekke gewaarwurding, dat je sumar deelgenoat wurde fan un dramatise gebeurtenis. Nňch gekker is dat de diënstdoënde telefoanist fan ut alarmnummer 1 2 3 doadleuk seit ' belt U de plaatselijke arts maar '. Dat seit dizze onkoal op ut moment dat hij nňch nyt wete kan dat Toos al overleden is. De diënstdoënde dokter kan om 08.50 uur niks anders doën dan de onherroepeleke doad faststelle. At we om 09.02 an oans bakje koffy sitte om un bitsje fan de skrik te bekommen hoar ik as earste de herkenningstune fan de plisyseary Baantjer. Toots Thielemans speult mankelyk op syn chromatische harp...
Mňrren nňch mear belevenissen fan un paar dagen Amelaan. Dy binne trouwens fleuriger!
Griffermearde Kerk op Hollum |
| |
