| |
 |
14 júly om 13:35 |
| |
'Verzuiling leeft nog..."
Minsen fan foar de oarlňch, en dan bedoël ik W.O. II foar alle dúdelekheid ( ut stikt tenslotte fan oarlogen is't nyt su ?! ) denke blykber heel anders as de naoarlňchse generasy. Fanmňrren hoarde ik nňch wear un moai foarbeeld fan un foarorlňchse denkwize. Myn skoanmoeke, in augustus hoopt ut bęste mins ( en ik sęch ut sonder un krúmke spot! ) achtentachtech te wurden. Nňch altyd draaft se deur ut leven, folgt ut nijs op'e foët en woant op harself. Op'e gallerij fan har appartementekompleks komt der regelmatech un húske frij at der wear us un buurfrou ňf buurman tňt hearlekheid befňrdert is. Fanneweek kwam myn skoanmoeke un nije bewoanster teugen op'e trappen ( de lift brúkt skoanmoeke selden ňf noait ). Dy fon ut noadech om teugen myn skoanmoeke, dy't fanhús út ' niks '( har eigen woarden )is te sęgen dat sij nou al de ' tredde griffemearde buorfrou ' was. Skoanmoeke ok nyt fan gister klapte der futdaleks overheen " ja, dy neame wy yn it Frysk ek wol finen...!" Ut grize permanentsje lachte súnech, en sei niks mear. Fersuiling is blykber nyt út te roeien, skoanmoeke rędt har der wel met, dęr sit ik nyt over in!
Sien op Amelaan op 23 júny
|
| |
