| |
 |
20 júly om 17:26 |
| |
Węr & Wat ? IV: Lantearenpaal bij de Koaningsbrugge. ' De Koningsbrug ', noemd naar koaning Willem III, wurdde in 1881 boud om de ferbining tussen de Stasjonstraat en ut stadssentrum te realisearen.
Plantsoentsje
In ut laaste nummer fan De Waag, tydskrift fan de Vereniging Historisch Sneek e.o. , het myn broer Geert ( 1942 ) un aardech stukje skreven over syn herinneringen an de Gysbert Japiksstraat. Bij ut artikel ok un moaie ansichtkaart fan de straat. Uteraard hew ik ok myn herinneringen an dy straat, ik woande der fan 1954 tňt 1978. At ik ut plantsoëntsje sien, mut ik an ferskillende dingen denke. An de ontelbare partijtsjes ( foetbal ) dy’t we dęr speulden. Nyt foar te stellen dat suks eigenlek nyt mocht. Ut gras wurdde in ut foarjaar en de somer regelmatech maaid en ophaald met peard en wagen. Gyn flau benul wie’t dat deden. At wij der foetbalden deden we dat altyd in wedstrydfňrm. Earst poate, met brugjes, halfkes en helen. Un heel ritueel. Doelpalen ontbraken, dęrfoar dienden jassen en truien. Met groate stappen bepaalden we de breedte. At der te min foetballers waren, speulden we om de goudene. At der plisy ankwam, meastal op’e fyts ( “ plisy Keet finger in je reet ! ” ) naaiden we út, steegjes genoech. Tňt der un kear plisy in un VW-kever ferskynden. De Kever reed su over de stoeprane heen en stopte midden op ut feld. Wij konnen noait su fluch oans jassen en truien metnimme. Dat deed de plisy wel foar oans. Thúskomme sonder dy kledingstukken was gyn opsy, dat in optocht naar de Krúzebroederstraat om oans klearen werom te fragen op ut plisyburo. Ja, hadden je docht. In de wachtkamer sitte en wachte! Sietse Cnossen was der ok bij. Sietse was nergens benaud foar en sei na ferloop fan tiid “ ik mut pisse! ” De diënstdoënde plisyman achter ut loketsje fiel hast fan syn stoel, sufeul onbeskoftheid. Mar Sietse jankte mar deur, krekt sulang dy smearis syn nocht der fan ou had. Sietse moest met um met, un deur ferder. In de sel. Later hoarden wij dat Sietse earst avens deur syn ouwe man ophaald was. Sietse was oans held, want hij fertelde teugen ideréén dy’t ut mar hore wilde dat ie in de hoek fan de sel pist had.
“ Ja wat dochste ik miich nyt in de broek omdat ik nyt fan su’n blaue much pisse mach!
” Wij kwamen teugen broadeten thús met oans klearen, nadat we earst strafregels skreven hadden: “ Wij mogen niet op het gazon voetballen ”. Na 200 kear wist ik nňch nyt wat ‘een gazon’ was!
Ut is later nyt goed met Sietse oulopen, al jong overleden. En nyt op syn będ… |
| |
