 |
|
|
|
 |
|
|
|
| |
 |
26 júly om 22:07 |
| |
Sukrekt de NPS-doku over Bennie Jolink en Normaal op TV sien. Imponearend! Ik krij mailtsjes met ut fersoek om ut Sneeker Nieuwsblad stuk over Normaal op de site te setten. Ik bin de minste nyt, al is ut wel frij lang foar un weblog. Hierbij:
Boerenrockers van Normaal gaan nog altijd oerendhard!
DE VEENHOOP- Het Veenhoopfestival, aan de boorden van de Wiide Ie, in de buurt van Drachten is één van de oudste muziekfestivals van Nederland. Al meer dan een halve eeuw is De Veenhoop een must voor festivalgangers. Sneker Bauke Algera, samen met zijn compagnon Dick Jaarsma, directeur van Diba International Concerts, verzorgt er sinds jaar en dag de programmering. Mud, Boney M., Dubliners, The Tramps, Status Quo, Joe Cocker, ze speelden allemaal op de planken van de megagrote feesttent van de Veenhoop. Eén groep komt er al meer dan een kwarteeuw: de Achterhoekse Boerenrockformatie Normaal. Algera nodigde het Sneeker Nieuwsblad uit voor een kijkje back stage tijdens een spetterend optreden van Bennie Jolink en zijn muzikale vrienden.
“ Ik ben al ruim dertig jaar betrokken bij de organisatie van het Festival, ik kan het gewoonweg niet missen. Als ik met Dick in het buitenland zat, voor begeleiding van grote artiesten als BB King of Joe Cocker, dan toch ging ik er vier dagen tussenuit om bij het Veenhoop Festival te zijn. ‘Bauke do moatst de programmearing mar dwaan’, zeiden de âlde mantsjes destijds ”, haalt Algera herinneringen op.
Vanaf het begin stond de Sneker voor ogen om de programmering vlak te houden, een vakterm die staat voor een muzikaal programma voor elk wat wils. Een band die niet weg te branden is van het Veenhooppodium is Normaal. “ Mijn huwelijk met Normaal kan simpelweg niet stuk. Ze komen al voor de 27ste keer naar de Veenhoop! Zo’n Bennie Jolink is een unieke kerel, een grote legendarische rockheld, een sterkte frontman maar bovenal een fantastisch mens”, steekt Bauke zijn sympathie voor hét gezicht van Normaal niet onder stoelen of banken.
Als Normaal zaterdagvond in een fraaie camper het festivalterrein op komt rijden loopt Bauke ogenschijnlijk rustig langs de artiesteningang. Een tot in alle details geregeld draaiboek ( ‘ Normaal wil ook altijd een paar pakken melk ’ ) zorgen voor die innerlijke rust. Toch zien we een paar zweetpareltjes op het voorhoofd van de Sneker. “ Wat treffe we ut met ut wear nyt nyt? Ut is súver wat benaud…”. Om halftien stapt een enigszins voorovergebogen Jolink uit het vervoermiddel. Hij ziet wat schuchter om zich heen, begroet een aantal bekenden rustig, maar als Bennie zijn vriend Bauke ziet volgt er een innige omhelzing. “ Ah Bauke kerel hoe is’t met ow? Fijn dat wy d’r weer binnen.” Vijf minuten na aankomst van de Normaalcamper, komt drummer Fokke de Jong ( hij speelde ook bij de Kast ) aankakken in een kleine rode Peugot. “ Sorry mannen, ik zat in een file…” Hoongelach is zijn deel van de rest van de zevenkoppige band. Bij Normaal is tijd nog altijd op tijd, weet Bauke.
In de feesttent, een énorm groot ding waar een paar duizend mensen in gaan, zorgt Ralph de Jong en zijn band ervoor dat het publiek op temperatuur wordt gebracht. Een uur eerder heeft Luuk van der Wal, meer dan een vriend voor Bauke Algera, ons al een rondleiding over het festivalterrein gegeven. Tenten en tentjes, boten voor de wal, keten met dekkleden, complete bankstellen waarop sommige festivalgangers in een diepe roes verzonken liggen bepalen het beeld. De tientallen opgestapelde bierkratten geven het territorium van de fans aan. Normaalvlaggen wapperen in de wind, grote boxen produceren de nodige decibels, maar nergens gaan ze over de schreef.
De sfeer is uitstekend, het volk is klaar voor de ontvangst van haar helden uit de Achterhoek. Het voordrinken en het kopen van de tien-euro-t-shirts ( die later op de avond in grote hoeveelheden kapotgetrokken zullen worden ! ) is in volle gang. Opvallend veel gespierde mannen in zwarte polo’s van Normaal, op de spierballen een tatto met de afbeelding van een haan bovenop een schep en hooivork en daaronder in sierlijke letters de naam van de favoriete rockgroep.
Om 22.43 uur maken de mannen van Normaal, nu gestoken in smetteloos wit en ‘ een hoed oppe kop ’ zich klaar voor de gang naar de bühne. Echter niet eerder nadat Bennie de andere bandleden heeft laten weten dat ie nog ‘ evenpies piss’n ’ moet. Maar na het ritueel achter de bescheiden VIP-tent gaat het dan ook echt goed los. Een mechanische haan kraait luid en duidelijk, de paar duizend Normaalfans in de tent stampen luidruchtig met de klompen en legerkistjes op de houten vloer. Het luidkeels gebrul van het HöKEN-HöKEN- HöKEN moet tot ver in de omtrek te horen zijn evenals de bevestiging op de vraag van Bennie of er ook boeren in de tent zijn. Een luid gejuich breekt los en massaal klinkt het BOEREN BOEREN BOEREN!! Bennie is duidelijk in zijn element, hij en zijn groep staan voor de agrarische sector. “ We moet’n wiis wezen met oans boer’n ” heeft hij eerder op de avond al verklaard.
Al na het tweede nummer begint het biergooien, een paar slokjes uit de plasticbekertjes en de rest van het goudgele vocht vliegt door de lucht. Kassa, één euro zestig per beker. Tientallen Normaalfans trekken de doorweekte shirts uit en beuken er vrolijk op los. Het lijkt allemaal heftiger dan het in werkelijkheid is, zodra een van de beukers op de grond ligt wordt hij met vereende krachten overeind geholpen: DEURDONDEREN!!
Ondertussen staan al die kerels, vrouwen houden het vooreerst nog bedekt, met ontbloot bovenlijf te luchtgitaar spelen. Het zweet gutst sommigen uit de poriën, maar het vocht wordt voortdurend aangevuld met bier. Veel bier, de 12 tanks van duizend liter zullen morgen leeg zijn. De leden van Normaal nippen tussen de bedrijven door ook voortdurend aan de fles, die steeds voor het grijpen staan in de ingenieus gefabriceerde houdertjes bevestigd aan de microfoonstaanders. Een TV-cameraploeg van SBS, die zich bijna letterlijk door de meute heen worstelt, legt het één en ander vast op film. Niet achter de bühne, daar heerst volledige rust, moet het relaxt zijn voor de artiesten, wil Bauke. En Algera zijn wil is wet, hij heeft alles onder controle, en anders zijn daar de tientallen veiligheidsmensen wel die ontzag inboezemen. Eelke Wiarda is ook voortdurend alert, de Sneker is al sinds jaar en dag de juridische adviseur tijdens het Veenhoopfestival.
De eerste set van Normaal duur een uur, de mannen hebben er zichtbaar plezier in om hier te spelen. Ruige nummers worden afgewisseld met maatschappij kritische songs als “ Stek de kop niet in’t zand// Hol de ogen los// Want as i-jgoedgeleuvig// Dan buj vaak de klos// Elken dag pobeert ze wear// Of ze ow niet pakken kunt// Zi-j doet zich altied mooier veur// Terwil’t wolven in schaapskleren bunt.” Dergelijke liedjes zullen het tijdens de theatertours van Normaal zeker goed doen! Hier gaan de teksten, stuk voor stuk bewust in het dialect gezongen, enigszins verloren in de massa. Niemand stoort zich er overigens aan.
Na de pauze van een half uurtje gaan de registers helemaal los, gouwe ouwe hits als Alie, Daldejeejen en Hendrik Haverkamp staan garant voor massale vocale bijval van het publiek. Bij de absolute Normaalhit Oerend Hard gaat het dak er helemaal af. Na het motorgeronk van Bertus op zien Norton en Tinus op zien BSA lijkt het publiek niet meer te houden. Als Bennie Jolink de melancholieke strofe van het lied inzet waarbij ‘an dat gejakker een end komt ’ door een zatte kerel, storten de Normaalfans zich bij honderden op de grond en blijven voor dood liggen, om even later weer oerendhard verder te gaan. Bennie Jolink en bassist Willem Terhorst maken monotone bewegingen met de schouders en lachen breeduit. De T-shirt vliegen door de lucht. Ook die van de plaatselijke vrouw Haverkamp met een duidelijke cup D, die boven op de schouders van haar vriend meedeint. Aan het eind van de avond zal een shofeltje de gescheurde shirts op een gigantische bult bij elkaar schuiven. Aan de touwen, die het tentdoek op hun plaats houden, hangen ook nog eens vele kledingstukken.
Als de band om 1.00 uur afscheid van het laaiend enthousiaste publiek neemt, gaan wij opnieuw back stage en zien hoe Bennie Jolink voldaan handen schudt. “ Zo, dat was weer een ouwerwets moai feest man, heb ie ok zo genoten? Ik wel. Ik mag hier ferrekte graag speulen veur dit volk!”
De feesttent dampt van het zweet, een bijna spookachtig gezicht in deze zoele zomernacht.
De penetrante geur van verschraald bier in combinatie met frituurlucht, waarin honderden hamburgers gebakken zijn, geven een bepaalde charme. Bauke Algera staat bij de mobiele kleedkamers en geniet zichtbaar. “ Mňrren de wyn eventsjes deur de haren waaie late en frisse lucht snúve, dan bin’ we der wear. Fonnen jim ut moai? ” We doen de duim omhoog en bedanken de organisator pur sang voor een onvergetelijke avond.
Even later zetten we af richting Sneek, de oren soezen ons. Op de autoradio klinkt kerkmuziek, het is zondag…
 |
| |
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
