|
|
12 jannewary om 11:09 |
|
Lekkere dingen
Nee nee nee, gyn moaie frouwen ňf mannen, mar comestibles, dat bedoël ik met lekkere dingen. Un apart woard dat comestibles. Fer foardat ik geboaren wurdde, ston ut op ut etalazyrút fan oans winkel in de Gysbert Japiksstraat 18. Ik weet dat, omdat ik oulopen week un hele swik ouwe skende foto's út ut familyargyf op cd kreech fan myn broer. Der sitte werklek prachtege kykjes bij, dy't nyt allienech wat fertelle over de family-histoary, mar ok over de geskiedenis in ut algemeen. Skreef ik gister over de slagerij fan Bouma, dat is un fersin. Dat mut weze de comestiblessaak fan Bouma. Lekkere ' vleeschwaren ' dus!
Ik weet dat oans fader altyd Unox-boaterhamwurst ferkocht. Dy boaterhamwurst sat in un blik, dy't dan open maakt wurde moest met un blikopener. Dęrna skudde oans fader en kwam langsaam de Unox-wurst te foarskyn. Achterou besien un súver eroatys gebeuren achter de houten toanbank met granieten blad! Ik bin fan doël om wat fan dizze foto's op ut dachboek te setten. Foto's dy't dus wat fan de geskiedenis fan de family fertelle, mar ok fan de lokale histoary. Ut stikte in Sneek fan winkeltsjes as dy fan oans fader en fan Bouma. Hoe't al dy winkellui nňch un drooch stuk broad ferdiëne konnen is mij un groat raadsel. Ik weet wel dat se bij oans thús hard bealege moesten. Fijf en un halve dach in de week. Op woënsdachmiddach was de winkel dicht, mar dan was der nňch genoech werk te doën. Mňrrens was de winkel al om seuven uur open, de jonges dy't naar masinefabryk Hubert toegingen haalden rokerij bij oans fader. Avens kwamen der faak lui ' achterom ' om un fergeten boadskap. Ut antal fekaansy-dagen bedroech tien, we konnen gyn twee weekenden misse. Dan sagen je de min ňfte mear faste klanten de earste weken nyt wear. Ik had un bloëdhekel an boadskappen rondbrenge, ik ging liëver te foetballen ňf ut laan in. Ut enige wat ik wel moai an de winkel fon, was achter de Verkadekoekjeblikken sitte te lústeren naar ferhalen dy't de minsen an oans fader fertelden. Su'n buurtwinkel ( winkeltsje seit un ander wel ! ) had un dúdelek sosiale funksy. Der waren wel frouwen dy't bij oans fader geld lienden om un jurkje bij C & A te kopen. Feul faste klanten haalden boadskappen op'e pňf. Eén kear in de sufeul tiid sat oans moeke dan oans fader wear achter de broek om geld op te halen bij wanbetalers. Dęr had dy man un allemachtegste skurft an, terwyl ie tňch niks anders deed as om syn eigen geld frage. At wij op sundachmňrrens dan over ut kerkhof liepen, en dat deden we praktys elke sundachmňrren út kerktyd, fetelde oans fader regelmatech terwyl hij op de serken wees " dęr mut ik nňch geld fan hewwe en dy het nyt betaald...". Je kanne dus blykber tňch geld met ut graf in nimme!
Myn ouwelui begonnen in 1938 met de winkel op ut hoekje fan de Gysbert Japiksstraat-Napjusstraat
interieur winkel 1938
Winkelrút út 1938
|
|