| |
 |
13 maart om 17:12 |
| |
Dat is ok Sneek
" Dou bist wel us un bitsje sjauvinistys at ut over en om Sneek gaat ", sei laast un digitale dachboeklezer teugen mij. " Kanst dat bitsje der wel foar wech late ", sei ik teugen de lezer. Of ik dan noait krityk had op Snekers? Nou toe dan mar. Tidens de braan an de Ylsterkade gistermiddach is gistermiddach de inhoud fan de kassa fan de kringloopwinkel metnomen. Nee, nyt deur de eigenaar en syn personeel mar deur... Ut is tňch nyt te loven wel, staat je toko in de braan en jat un ander de inhoud fan je kassa ok nňch met. Ik kan amper love dat Snekers dat deen hewwe, mar de kaans is wel groat fanself. Bah un bitsje mislekmakend, suk nijs út Sneek. Haal hier ut woardsje bitsje ok mar wear foar wech!
Braan in Sneek
Doet
Doet doët ut goëd! Ik hew ut over keunstneres Doet Boersma. An ut end fan dit jaar sal der un eksposisy fan har werk in Hong Kong houden wurde. " As't nijs hest, mailst mij dan eventsjes ", froech ik Doet un jaarke leden toen ik un groat Friesland Post-interview met har houden had. " Ja, doch ik ", sei oans Doet. Fandaach lees ik in de LC dat Doet dus naar Azië toegaat. Su gaan sukke dingen en andere dingen gaan wear anders. Mar wel fan harte felisiteard Doet!! En dat bedoël ik nyt sinys hoar.
At ik nijs hew, krijst de primeur... ( foto Robert Posthumus )
Amsterdams Boekenbal
In ut Parool un moaie sfearreportasy over ut Boekenbal. Ut is dęr ok wel us un bitsje klungelech in ut kwadraat. Nadat de mikrofoan haperde en nňch us haperde, had presentator fan ut Boekenbal Tom Lanoye skoan syn nocht en ging hij ferder sonder elektroanys hulpmiddel. Eventsjes later ging der ok wat mis met de presentasy op ut megabeeldskerm. " Lanoye hief vertwijfeld zijn handen ten hemel en keek langs de stam van een metershoge namaakwilg op het toneel omhoog: Alleen de boom doet het hier! ", su staat der in de Amsterdamse krant. En ferder allemaal portretten fan ouwe Hollaanstalege auteurs. Ut liekt ferdomd Fryslaan wel...
Van oude menschen...
Parkearkaart
Fanmňrren hew ik ok wear us eventsjes op ut ouwe plisyburo an de Krúzebroederstraat weest. Ik hew un nije parkearkaart ophaald. Ok op dizze parkeart staat un oubeelding fan de trots fan de stad, de Waterpoart. Mar earlek is earlek, dy ouwe parkear- ' kaart ', dy't bij un binnenstadbewoaner in ut burolaad leit is frij wat moaier. " Van oude de dingen die voorbijgaan..." , om mar us un fariant op ut Boekenweektema fan dit jaar te brúken.
 |
| |
