| |
 |
26 mei om 17:17 |
| |
Smaak
Rudy, ja dy fan Manon Thomas, is helemaal entűsiast over de sjo fan de Toppers René, Gerard en Gordon in de Amsterdam Arena. Ik gun Rudy na al dat gesoademiter fan ut oulopen halfjaar syn plezier. Fan harte selfs. Mar ik mut der nyt an denke dat ik naar un konsert fan dit trio toe moest foar un belachelek duur kaartsje fan 125 euo! En dy evenementehal in Amsterdam is mines ok nyt, geef mij de Kuip mar. Gewoan un kwesty fan smaak. Hearlek tňch dat we nyt allemaal deselde smaak hewwe. Ut sú nyt bęst weze. Un kleurryk boeket bloemen is foar mij nňch altyd moaier as un faaske met allienech fresia’s ňf su. De laaste jaren merk ik sowieso dat ik minder swart-wit in myn denken wurden bin. Nee nyt griis, dat wurdt su langsamerhaan de kleur fan myn haar. Mar ik hou eigenlek hieltyd mear fan ferskillende smaken. Op múzykgebiet bin ik dan ok un omnifoar, un alleseter. Mar dy Toppers, nee dat is niks foar mij. Over smaak sproken. Ik kan mij nňch goed herinnere dat de Saroma opkloppudding in de handel kwam. Oans fader ferkocht dy kant en klare pakjes met pudding ok. Se waren der in ferskillende smaken. Eén fan dy smaken was karamel. Un klant fan oans fader froech om su’n pakje met ut tongstrelende karamelpuddinkje. Ut antwoard fan oans fader was like dúdelek as onthutsend. “ Karamel ? Nee, dat ferkoop ik nyt. Ut is nyt om te eten…! ” Dy frou durfde nyt iens mear un teugenargument te brúken. Se ging met Saroma Banaan naar hús! 'De klant is koaning ' sei oans fader altyd. om der achteran te flústeren ' mar wij bediëne se!'
 |
| |
