| |
 |
14 ňktober om 18:23 |
| |
Diet Huber ( 1924 – 2008 )
‘ Kom, peentje! ’ gilt de groene sla.
‘ Nog eventjes de tsjatsjatsja! ’
‘ Ja, ’ roept het lof, ‘ nog éven steppen,
voordat we allemaal verleppen!’
Uit: “ Een groentebal ”
Dizze tekst staat op’e roukaart fan Berendina Barkey – Huber dy’t fanmňrren op de mat lei. Diet Huber wurdt mňrren kremeard in ut krematorium ‘ De Nieuwe Ooster ’ in Amsterdam. Dat Diet Huber de hilaritas liefhad, mach dúdelek weze, har laaste kaart getúgt derfan. Selden su’n fleurege roukaart sien.
In ‘ Nűmer alve ’ un bundel met ‘ koartswilge autobiografyske ferhalen ’, in 1988 útgeven bij de Fries Pers Boekerij is de laaste sin in ut stads. At Diet ouskeid nimt fan Liwwarden, har geboarteplak, seit un jonkje ‘ hoi ’ teugen har. Diet, dy’t dan al jaren in Amsterdan woant is súver un bitsje ferbaasd mar dan beseft se ineens ‘ Ik befyn my hjir dochs yn in buert ‘waar de meensen elkaar nog dachsegge! ’
Barmhartege Samaritaan
Fanmiddach hew ik de gelikenis fan de Barmhartege Samaritaan út ut Lúkasevangely in ut Snekers fertaald. Dat Bibelgedeelte sal ik op 27 ňktober in de Groate Kerk fan Sneek foarleze. Ik hew de Fryske Bibeloersetting út 1978 o.a. as bron brúkt. Un sin as “ werd hij met ontferming bewogen”, hew ik fan maakt: “ begroate ut’em tňt de toanen út ”. Ut is moai werk om su met taal om te pielen. At je su’n tekst in ut Snekers oversette mut ut wel goëd, want Snekers is wat anders as fertaald Hollaans!
 |
| |
