| |
 |
28 ňktober om 18:34 |
| |
Seker de Barmhartege Samaritaan is sinds gister ok un Sneker!
Oait ston ik in de Noarder- en Súderkerk al us op de preekstoël met fersen in ut Snekers. Mar nňch noait earder las ik un stuk in un kerk foar út de Heilege Skrift in de taal fan de stad. Gisteravend gebeurde dat wel, en ik mut sęge ut maakte wel un bitsje bij mij los. Toen ik gisteravend om un uur ňf seuven naar de eeuwenouwe Groate Kerk op de terp in hartsje fan Sneek liep en ik de prachtege kroanluchters brannen sach moest ik weromdenke an de belofte dy't ik oait an myn maat ds. Marten Lútsen de Boer deed. Ik sú nňch us un preek in ut Snekers houwe mutte sei Marten teugen mij. Ik knikte en grommele wat, mar ik maakt ut nyt waar. Marten is nyt mear onder oans, mar weet hoe faak denk ik an dy eigensinnege dominee út Easterein. Gisteravend was ut dan sufer. In ut kader fan de Bibel-10-daagse wurdde de gelikenis fan de Barmhartege Samaritaan in tientallen talen en dialekten lezen in Friese, Drentse en Groaninger kerken. Ik mocht dat doën in ut Snekers. Omdat der gyn bibel in ut Snekers is hew ik de tekst self fertaald. Dit is ut wurden:
Lúkas 10: 25 - 37
" De barmhartege Samaritaan
Toen kwam un wetgelearde overend om Hem te fersoeken en sei: Meester, wat mut ik doën om deel te krijen an ut evege leven? Jezus sei teugen ’em: wat staat der in de Wet? Wat leze Jou dęr? Hij antwoarde: Dou salst de Hear, dyn Gňd , liefhewwe met dyn hele hart, dyn hele siel, dyn hele kracht, dyn hele ferstaan en dyn naaste su astou dyself liefhest. Jezus sei teugen ’em: dat is ut júste antwoard. Doën ut su en Jou salle ut leven houwe. Mar hij dee ’em groater foar en sei teugen Jezus: En wie is myn naaste? Toen nam Jezus wear ut woard en sei: Der was us un man, dy reisde fan Jerúzalem naar Jericho. Onderwech fiel y in’e hannen fan rovers. Dy kleedden um út, gaven ’em op syn faly, en toen se futgingen, lieten se ’em foar doad lęge. Toefallech kwam der un pryster langs. Dy sach’em wel, mar liep an’e andere kant fan’e wech foarbij. Su kwam der ok un Levyt bij dat plak langs. Toen dy’em sach, liep hij ok an de kant fan’e wech foarbij.
Mar der kwam ok un Samaritaan, dy’t onderwech was, bij’em langs. Toen dy’em sach, begroate ut’em tňt de toanen út. Hij ging naar’em toe, goat olyfoaly en wyn in syn wonden en ferbon dy. Toen sette hij ’em op syn eigen ryddier, brocht ’em in de herberch en sňrgde foar’em. De andere mňrrens haalde hij twee denary’s tefoarskyn en gaf dy an de kastlein met de woarden: Goëd om’em denke, en as Jou mear kosten hewwe, sal ik Jou dy op’e teruchreis betale.
Wie fan dy dry denke Jou, is nou de naaste fan’e man dy’t in rovershannen fallen was? Hij sei: Dy’t ’em út barmhartechheid holpen het. Toen sei Jezus teugen’em: doën ut in’t ferfňlch ok su."
In ut ogenblik stilte dat ik mij foarou an ut foarlezen gunde docht ik an Marten en sei in myself: ' dęr gaat y Marten! ' Of Marten ut hoard het, ik hew gyn flau benul, mar foar myn gefoël hem ik myn belofte gisteravend inlost.
Un Roomse jonge leest út ut Lúkas-evangely in ut Frysk
Burgemeester Arno Brok las ut stuk over de Barmhartege Samaritaan in ut Frysk foar, frou Hofstee in ut Hollaans, Ali Ahmadi in ut Farsy ( Persys ) frou A. Zewdu út Iritrea in ut Ethiopys en frou C. Niculescu deed ut ferhaal in ut Roemeens. Der waren un opfallend soad minsen anwezech, ut hele middenfak sat fol. Al dy minsen hewwe un bysonder half uurke metmaakt!!
Mefrou A. Zewdu út Iritrea leest foar
Mefrou C. Niculescu: " Ik heb eerst het stof maar weer eens van mijn Roemeense bijbel gehaald..." |
| |
