| |
 |
27 desember om 13:33 |
| |
Kerstbomen
Wij hadden as degelek griffermearde húshouding froeger noait un kerstboom in hús staan. Flak foar de kerstdagen mocht ik fan oans moeke ( mňrren is har sterfdach ) un paar dennetakjes bij Jan Kroon ophale. Dy takjes stak oans moeke dan achter ut laanskapskilderij fan de Drentse hei. Un paar roaie kerstbaltsjes en un silverkleurech fogeltsje op un knyperke dat was ut dan ok wel. Ingetogen en nyt wearelds. Nou su.
At de kerstdagen foarbij waren ging ik wel met de jonges út de buurt op kerstbomejacht. Dy kerstbomen stalden we dan bij Búding in de stege, de winkel fan Galema op ut andere hoekje fan de Gysbert Jappiksstraat. At we ut opręde konnen jatten we de kerstbomen fan kyndes út andere straten, we fochten der gewoan om. We sleepten hele dagen met de bomen om. De moaisten waren dy met su’n houten krús deronder. Ik fon dat prachtech om te doën. Later ging de fik der in, midden op ut plantsoëntsje dat tussen de GJ-straat, Wassenberghstraat en de Waling Dykstra in lach. Ut kon dan ok su gebeure dat de jonges út de andere straten hun kerstbomen op de groate braanbult goaiden. Jonges ja, want meiden deden nyt met. Nou ja, T. dy deed wel met oans met, omdat se ok in de hoogste bomen klom. At je T. froegen ‘ wat wilstou later wurde ’ sei T. altyd ‘ jonge ’. Se is ut noait wurden, T. troude later wel met un meiske ( Snekers noeme dat gewoan ‘ preut op preut ’ ), mar dat is wear un ander ferhaal. |
| |
