|
|
22 jannewary om 16:56 |
|
Un ouwe skou & un pan met makeroany
Overal węr’t onderwysgoeroe Alex van Emst opdúkt ontstaat beroering. Ut is un écht ‘ mannetje ’, laat dat dúdelek weze. Der binne lui ( teugenstanners ) dy’t foar hem in de broek doën en in koar brulle ‘ hou die man verre van het onderwijs ’. Andere lui ( foarstanners ) binne laaiend entűsiast over syn denkbeelden. Maandachmiddach tussen 17.00 en 19.00 sat ik onder syn gehoar. Ik hew der eargister over skreven op dit weblog. Ik kan nyt anders sęge dat ik onder de indruk bin fan wat dizze man beweart over oans huidege onderwys. Van Emst gaat o.a. út fan ut prinsipe ‘ do to learn ’ in plak fan ‘ learn to do ’. Met andere woarden je mutte earst un ijsko proeve foardat je wete ňf ut lekker is! Ik herken un heel soad fan Van Emst syn gedachtegoed, wist allienech nyt dat ut su was. Hij het ut maandach foar mij benoemd! Heel faak frage minsen mij wat ik ‘ in ut écht doën ’, nadat ik un groat artikel ňf interview skreven hew. Of dát nyt ‘ écht ’ weze sú…, mar dit tersijde. In Sneek bliëft un Ouwejaarsfers fan un pagina in de ‘ Sneeker ’ nňch altyd ‘ un stukje in de krant ’. Fyn ik wel moai trouwens sukke opmerkingen. Foar de tweede kear tersijde. Mar om op de fraach fan wat ik dan ‘ écht doën ’ teruch te kommen, antwoard ik altyd dat ik ‘ met kyndes in ut praktykonderwys werk ’. “ En wat voor vak geef je dan?” , is de ferfňlchfraach. “ Ik geef gyn les, gyn fak ik bin gewoan myself!” En laat dat nou krekt un opfatting fan één fan Alex van Emst syn learmeesters weze, namelek Parker Palmer. Un angename ‘ ontdekking ’. Want ik laat learlingen in myn spiegel kieke, de spiegel węrin’t ik ‘ allinech ’ met selfkenis wat sien. Ik stel mij heel faak kwestber op richting learlingen, omdat ik myself geef. Ik projektear ( on- ) bewust myn gemoedstoestaan op learlingen. Ik bin dus ok helemaal gyn ‘ menear ’ en foël mij ok heel ongelukkech at kyndes dat teugen mij sęge! Ik bin gewoan Henk van der Veer.
Kollega K. op ut straan fan Egmond an See
Nou nňch eventjes werom naar ‘ do to learn ’. Myn kollega K., hij het un hele andere (opleidings- ) achtergroan as ik, mar komt wel út deselde fňlksbuurt ( Noorderhoek ) het un ouwe skou kocht. Dy is gister de werkplaats fan skoal binnenbrocht. Tegare met oans learlingen gaat K. ut boatsje opknappen. En ik kan jim fersekere dat de kyndes dęr nocht an hewwe. Se leare der un hele soad fan, fergete su’n projekt hun leven noait wear. Se salle úteindelek met dizze ferrotte boat te silen is de bedoëling. Un onkonfesjonele learaar, dizze K., mar nyt belast met allehande didakise rimram, dy’t doët wat Van Emst en Palmer foarstaan. Foarege week nam K. un groep ouwere learlingen met naar syn boerderij en liet se dęr snoeiwerk doën. Terwyl de learlingen snoeiden, maake K. un groate pan met makeroany, gyn één fan de kyndes sach op syn horloazy ňf ut al twee uur was. Se aten metmekaar makeroany en de bomen waren snoeid! Prachtech!!
Roxane en Mark bezech de ouwe skou te skuren. Foto met toestemming fan de learlingen op ut weblog setten. ( prinsipe fan ' a two way street ' nou?! ) |
|