| |
 |
4 maart om 17:23 |
| |
Opa Henderik
Skreef ik gister over myn beppe Loukje, fandaach over myn groatfader fan moekes kant: Henderik Petstra. Kan ik mij fan beppe Loukje eigenlek nyt su’n soad herinnere, fan myn opa nňch minder. Ik hew de man noait metmaakt, hij overleed rúm twee jaar foar myn geboarte. Ik bin wel naar um fernoemd . Alles wat ik fan opa ( hij woande in ut Drentse Hollandscheveld fandęr dat ik un opa en un opoe had ) weet, weet ik o.a. fan myn broer dy’t ferskillende familykronieken skreven het. Su ok ut Petstraboek. Nyt de groate daden fan de man trekke myn interesse mar de apartechheden. Su skriëft myn broer dat opa graach un prúmke mocht. Un nichtje fan mij, at ik har teugen komme sú dan wist ik bij gňd nyt wie ut was, moest altyd Rode Ster foar um hale. Opa Henderik kwitste der fleurech op los. Fan professy was opa skoënmaker, mar hij was ok bruggewipper en lantearenopsteker. De man had un rustech karakter, mar na un beroerte feranderde dat en wurdde hij feul drifteger. Dan liek ik dus mear op de opa fan na as foar de beroerte! At ik naar de ouwe jeugdfoto fan opa sien dan bin ik wel un bitsje jaloers op syn moaie swarte snňr. Wat un prachteksemplaar!
Un ouwe ansichtkaart fan Hollandscheveld, met op'e foargroan un reklambňr fan Rode Ster prúmtabak. Op'e achtergroan de brugge dy't myn groatfader wippe moest at der un skip deur de wyk foer. |
| |
