| |
 |
30 maart om 17:55 |
| |
Maandachmňrren in Sneek
Su’n doadgewoane laaste maandachmňrren in maart 2009 in ut sentrum fan Sneek. Bij de Waterpoart goaie skoaljonges mekaar nepsneeuwballen om’e kňp. Un paar pakken stro, wat houttroep en swart laanbouplestik lęge op un bult. Stille getúgen fan Steven de Jong syn ‘ Hel fan ’63 ’- filmopnamen fan oulopen saterdach. Ik bin met myn kyndes fan skoal de stad in. We folge de spoaren fan Joadse Snekers. April en mei staan wear foar de deur. Elk jaar faste prik. Nadat we de stientsjes fan Pino in de muur op ut Súdend bekeken hewwe gaan we naar de Feemerk. Fol andacht lústere de kyndes naar ut ferhaal fan un andere Pino dy’t oait ut Café an de Kňrte Feemerkstraat behearde. Ik laat de kyndes self de Davidssterren in glas in load ontdekke. Fňlgens mij waren ut der altyd fier, mar dan ‘ ontdek ’ ik self de fijfde Davidsster boven un deur. Apart dat ik dy ster nou foar ut earst sien. Deel dy ‘ ontdekking ’ met de kyndes. We stappe op’e fyts en krosse ( ‘ jonges ryd nou us un kear nňrmaaaaal !!! ’ ) richting Groate Kerk. Sien bij ut monument. Fertel over de Sneker Bloëdnacht. Wiis op ut winkelpand fan Allicht, dęr’t de fersetsman Willem Santema woande. Gaan de bocht om en sien bij de stien fan de Kanadezen. Gaan ferder naar de Stadhústún en wurde heel stil bij ut monument fan de Joadse oarlňchsslachtoffers. Eén foar één wurde de útbeitelde namen foarlezen. De anders su drukke kyndes lústere, toane respekt! In de Wijde Burgstraat staan we rond ut gedenkteken dęr’t oait de Sneker Synagoge ston. De letters en ut jaartaal wurde speld. Mobyltsjes diene as foto-toestel. Fan alle kanten wurdt de Davidsster op de foto setten. Werknimmers fan Bart Smit komme naar búten krekt op ut moment dat wij wear ousette. Ut Bart Smitfňlk dondert un lading kartonnen doazen teugen ut monument an. “ Hé menear moatst ris sjen, se smite der allegear doazen tsjinoan. Dat dogge je dochs net?! ” Wel dus.
Bij ut ouwe Joadse begraafplak ‘ontdekke ’ de learlingen self de Davidsseterren. De koppen gaan letterlek deur ut groëne stek om de ferwearde stienen te bekieken. Ut maakt indruk. Búten de skoalbanken leare kyndes ut meast omdat se dęr ‘ lekker niet hoeven te leren ’. Fanavend late se thús de foto’s fan hun Nokia’s sien. Se fertellen de ferhalen over de Joaden in Sneek en make deur dy ferhalen te fertellen hun de geskiedenis nňch mear eigen. Dizze week komt Anne Frank ok nňch wear langs. Su’k sei ut wurdt altyd wear april en mei.
Foar Vellinga's Café
Oarlňchsmonument bij de Groate Kerk
Fanmňrren klonken wear alle namen dy't in de stien útbeiteld staan ( " dan zijn ze ook niet écht dood ", útspraak Praktykskoalearling !! )
Un finger wiist op Hebreeuwse tekens, un Nokia klikt...
Op'e Sytsingawierster terp leit ut Joadse kerkhof fan Sneek
Fandaach pure belangstelling foar ut ferleden omdat ut ok over mňrren gaat. |
| |
