dagboek > overzicht
Dagboek mei 2009Bekiek hele maand 
 
11 mei om 18:19
 
De Weduwe





Heleen Sonnenberg het un perfekt gefoël foar Pee Er, kan nyt anders sęge. Heleen het un únyk úthangbňrd kregen dat alles te maken het met de geskiedenis fan De Weduwe Joustra. Kreech un moaie briëf fan Heleen, dy't ik hier graach in syn hele hear en fear públisear:

Het officiële uithangbord hangt nu in Sneek

“ Trots en heel blij ben ik met het officiële uithangbord van kruidendokter Hendrik Beerenburg uit Amsterdam. Ellen van Deventer, de 11e generatie van de familie Beerenburg, kwam onlangs naar Sneek om het bord persoonlijk te overhandigen aan ons. Ze zocht al jaren de juiste plaats voor dit bijzondere familiestuk en ik kan niet anders zeggen dan dat ik vereerd ben dat het nu hier in Sneek staat. Het loodzware bord stond met nog meer erfstukken bij haar op zolder en zowel voor haar als voor mij was dit een bijzonder en persoonlijk moment.

In 1645 begon Hendrik Beerenburg aan de Stroomarkt 9 te Amsterdam een ‘groothandel in kruiden en het verpakken van deze’. Aan zijn gevel van het één na smalste pandje van Amsterdam hing dit ijzeren uithangbord. De schippers op de skűtsjes kochten deze pakketjes en lieten ze trekken op jenever of brandewijn. Het aftreksel kreeg de naam van de ontdekker ‘Beerenburg’ en werd gebruikt als medicijn. Sinds 1864 maakt de Weduwe Joustra haar Beerenburg van zijn kruiden. En nu, bijna 150 jaar later, doen we nog steeds precies hetzelfde.

De laatste generatie van deze familie, die de zaak runde, was mevrouw Maria van Deventer, een eigenzinnige dame. Mijn vader, Jaap Sonnenberg, haalde destijds persoonlijk de kruiden op uit Amsterdam. Als kind ben ik nog mee geweest, prachtig! Toen niet wetende dat ik nu als 6e generatie hier nog vaak aan herinnerd zou worden.

Als men Beerenburg kruiden kocht bij mevrouw Van Deventer, dan moest men altijd een half litertje meenemen, zodat zij kon proeven of het nog wel echt, want ze vertrouwde lang niet iedereen. Sterker nog, ze stopte er in 1981 mee en wilde de receptuur meenemen in haar graf…want er werd méér Beerenburg gemaakt, dan zij kruiden verkocht!

Mijn vader had hiermee ineens een groot probleem: Wat moest hij zonder receptuur!
Ze heeft hem eerst zelf zijn gang laten gaan, dat was niet makkelijk. Hij liet de kruiden determineren, waarna de soort kruiden wel boven tafel kwamen, maar de exacte samenstelling niet. Hoeveel gram van welk kruid, dat was niet te doen. Iedere keer als mijn vader naar Amsterdam ging, nam hij een flesje mee om het haar te laten proeven. Ze vond het in eerste instantie ‘niks’, maar uiteindelijk werd hij beloond voor al zijn inspanningen, ze vertrouwde hem en heeft hem geholpen....en zo kon de Weduwe Joustra voort blijven bestaan.

Later vertelde mevrouw Van Deventer vol trots: "Als je Beerenburg wilt proeven zoals Hendrik Beerenburg dat ooit bedacht heeft, dan moet bij de Weduwe Joustra zijn!"

En dat doen we nu nog steeds...op dezelfde plaats, door dezelfde familie én met dezelfde receptuur! Hierin onderscheidt de Weduwe Joustra zich en daarom voelt ook zo goed én bijzonder dat het bord hier uiteindelijk terecht is gekomen en dat de familie Van Deventer dat ons ook zo duidelijk heeft gemaakt, maakt het des te mooier!

Onze, die middag toevallig binnen wandelende, burgmeester Brok maakte gepast de opmerking ‘hooggeëerd bezoek’ naar Ellen van Deventer en ook hij was blij met deze bijzondere aanwinst:
“ Het is niet alleen een bijzonder erfstuk voor de Weduwe Joustra, maar ook zeker voor de stad Sneek.” Directeur Meindert Seffinga van het Fries Scheepvaart Museum, bevestigde dit en bood aan mee te denken over een eventuele restauratie van het bord, wat een paar honderd jaar aan de gevel heeft gehangen in Amsterdam. Maar het is nog goed leesbaar, dus we laten het eerst voor wat het is!
Je zou het wel buiten aan de gevel willen hangen, maar daar is het gewoon te kostbaar voor, dus het krijgt een bijzondere plaats in ons museum!

Beerenburg komt toch écht uit Amsterdam, maar is ook onlosmakelijk verbonden met de provincie Fryslân en door dit bijzondere erfstuk komen deze twee aspecten wéér een stukje dichter bij elkaar! ”

Met een Friese groet,

Heleen Sonnenberg
6e generatie