| |
 |
29 augustus om 18:37 |
| |
Himdykrintòcht bedwongen!
“ Een mens lijdt het meest, door het lijden dat hij vreest! ” Een regel út un oud ferske fan Nicolas Beets. Nou mach ik graach un bitsje overdriëve, mar ik sach gister ok écht wel un bitsje teugen de Himdykrintòcht op. Mar de 30 kilometers over de ouwe slaperdyk binne fandaach un feesttòcht wurden. Onder werklek ideale wearsomstannechheden hewwe wij de fierde Hemdykrintòcht afleid. Kwam nyt in ut laaste plak deur ut angename geselskap wêr't we de tòcht met lopen hewwe. As inwoaner fan dizze provinsy sien je ut miskyn nyt altyd su, mar ut is fanself wel un prachtomgeving dêr’t we woane. Toen ik deur ut wide laanskap bij ut Sânfurdterryp liep foëlde ik mij un riik man. Onderwech ok aardech wat poëzij op de bòrden. Rykdom fan taal! De ferskillende kòrpsen speulden un moai poepke múzyk. De òrganisasy fan dizze kuiertòcht was dik foarmekaar: sjapo!! Bij de finish lach der un medalje foar oans klaar. Ik nim um fanavend met op bêd…! Hierbij un antal sfearfoto’s.
|
| |
