| |
 |
22 ňktober om 18:37 |
| |
Motteballen
Wie’t één kear de geur fan motteballen ( ik skriëf ut lekker eigenwiis sonder dy letter ' n ' ) opsnúfd het, sal de stank fan kamfer noai wear fergete. Ut is al jaren en jaren leden dat ik in un ouwe winterjas su’n stinkbaltsje fon. Allemachtech wat meurde dat spul. Fanneweek sach ik op de Albert Cuyp dat se nňch altyd motteballen ferkope. Toen ik al dy púdsjes met dy witteballen sach had ik dus futdaleks de stank wear paraat. Gek is dat. Krekt su as de penetrante geur fan witte koal dy’t út un Poalse keuken kwam toen ik dęr jaren leden un besoek an un kyndertehús brocht. Blykber hew ik un skerpe neus. As jonkje wurdde ik altyd kňtsmislek as ik deur de gangen fan ut Sint Antonius Sikenhús liep. Ut sal de skerpe geur fan lysol weest hewwe. Ut minsleke brein sit wonderlek in mekaar! Aansens eventjes un kuier deur de stad make. Na un paar dagen Amsterdam ( sit nergens over in P. ik blief Feyenoord trou tňt myn laaste snik ! )wil ik Sneek wear rúke. Lekker jong!! |
| |
