| |
 |
4 desember om 18:55 |
| |
Hindrik Van der Meer ontfangt Friese Anjer 2009
Onder groate belangstelling ( tout kultureel Fryslaan leek anwezech ) het Hindrik van der Meer fanmiddach de Friese Anjer 2009 in ontfangst nommen fan John A. Jorritsma, Kommissaris fan de Koaningin en foarsitter fan ut Prins Bernhard Cultuurfonds Fryslân. Van der Meer het de Friese Anjer kregen fanwege syn groate betekenis foar de Friese kultuur en in ut bysonder foar de múzyk. Tegare met syn frou Beitske ňrganisearde hij ok jarenlang de kulturele bustňchten deur Fryslaan. De doëlstelling fan Hindrik van der Meer het altyd weest om met syn liedsjes en aktiviteiten minsen met ferskillende achtergroanen op un ontspannen manier kennis make te laten met de Friese taal.
Kommissaris Jorritsma ferbaasde met un hast folledege toespraak in it Frysk! En dat terwyl Hindrik van der Meer oait un fers over één fan Jorritsma syn foargangers ( Hans Wiegel ) skreef met de folgende woarden:
Wit jim wat sa raar is
Dat ús Kommissaris
Him nea ris ferbrekt
Nea ús taal noch sprekt
Koartsein it ferrekt!
Uteraard memoarearde Jorritsma in syn anders frijwat flakke toespraak an dit spňtlied fan Van der Meer.
Na ut útreiken fan de Silveren Anjer en de sjek fan € 2500 kreech Hindrik van der Meer un múzikaal programma anboaden. Mar nyt nadat de laureaat self ok nňch un witte anjer útreikt had en wel an syn Beitske! Moai gebaar!
Tussen de optredens deur foerde Van der Meer hieltyd kort ut woard. Spitech genoech was der achter in de Groate Kerk fan Liwwarden amper un woard fan te ferstaan. Tňch fong ik un nňch un Van der Meeriaanse útspraak op: “ Múzyk is in foarm fan omgean mei elkoar…”
At der één persoan in Fryslaan de Silveren Anjer toekomt, dan is ut Hindrik van der Meer wel! Dizze man het su’n infloëd op ut kulturele leven fan Fryslaan had, dęr is de end fan wech. Mar ok Hindrik ( ik sęch nňch altyd Henk ) van der Meer het de liefde foar taal en kultuur metkregen fan syn thús ( met name fan syn moeke/mem ). Hij het ut ‘ opheind en trochjűn ’. Un foarrecht om oait learling fan hem weest te hewwen, tňt op de dach fan fandaach.
 |
| |
