| |
 |
5 maart om 10:39 |
| |
Rapalje set Noorder in fuur & flam
Gister un bitsje gekke avend had. Onferwachts ok, mar wel moai. Foardat ik ut self goëd en wel in de gaten had, sat ik op één fan de kleurrike stoëltsjes in teater De Noorderkerk. Dęr trad Rapalje op. At je nyt feul wend binne op gebied fan folkmúzyk is ut al gau apart. Mar wat un entűsiast públyk en wat un fňrmidabel goeie groep! Hearlek om sonder foaroardelen ňf enege kenis fan saken un teaterfoarstelling met te maken. Toen ik de Noorder binnentrad speulde de groep krekt ‘ Wat zullen we drinken…’ Kiek dat nummer is dan ok nňch wel bij mij bekend, mar ut swingde wel. Na de pauze bin’k der us goëd foar sitten gaan. Ut earste wat mij opfiel was de taal fan de mannen. Se praten Nederlaans. Gek mar ik ferwachte Engels met un Iers ňf Skots aksent. Nee, Hollaans met un noardeleke tongfal. Nyt su ferwňnderelek at je der later achter komme dat dizze fier mannen út Groaningen komme. Se sien der su autentyk Brits út met hun groen- en roadblňkte kilts. Dan merk ik ok dat der aardech wat kennis fan de múzyklessen fan Henk van der Meer hangen bleven is. Ik herken de folgende instrúmenten dy’t ut kwartet bespeult: Dieb, William, Maceál en David speule op fioal, tin whistle, low whistle, gitouki, trekmelodika, mondharmonika, bodhrán, theekistbas en natuurlek de doedelsak. Oait gaf ik us un múzykles węrbij’t ik un doedelsakspeuler útnoadegd had. Ut wurdde één fan myn moaiste múzyklessen ever! De ferskining fan ut fiertal maakt sowieso indruk, ut binne un bitsje types rúge bňlster, blanke pit. Ik sien op de bovenarms fan de sanger ok un fraaie tatoe met Keltys motyf. Ja, en dan de múzyk. Mach ik mij beperke met un úterst primityf mar wel heel earlek oardeel? Ik fyn ut in één woard skitterend! Ik krij der un héél blij gefoël bij, ik foël mij un welkomme gast op un donderdachavendfeestje. De Noorderkerk fňrmt un passend dékňr bij dizze múzyk. De folkkenners, de saal sit hast fol, late de tribúne trille, se binne laaiend entűsiast. Klappe, fluite en al stampend ‘ we want more ’ roepend eindegd de avend spektakulęr met fuurspúwe en un prachtech nummer.
Na ouloop fan ut konsert praat ik met doedelsakspeuler David. Un sympatike kearel dy’t passyfol over de groep praat. De mannen sitte nyt om werk ferlegen, hewwe un folle agenda. Tussen neus en lippen deur fertelt David dat Rapalje sundach in De Doelen optrede sal. Ik denk in myn onnoazelheid (= onwetendheid ) nňch an un optreden ergens in Fryslaan ( Bňlsert ňf Franeker ? ). Mar nee, de hearen staan in de groate saal fan de Rotterdamse Doelen. “ Hoeveel mensen kunnen daar in David? ” En entűsiaste David antwoardt: “ 2200…” Om glimlachend te ferfňlgen met “ en het is zondag uitverkocht dat hebben we vandaag door gekregen! ”
Sú ut ok mooglek weze dat dizze mannen fan’t somer in de Marktstraat optrede Ben van der Knaap?! Wat un kanjers!
|
| |
