| |
 |
16 júly om 13:30 |
| |
Judo Club ‘ Mudansha ’
Dat ik un freeslek druk en beweeglek mantsje was, dy’t un soad enerzjy had, sal foar oans moeke sondermear un reden weest hewwe mij as jonkje naar de Judo Club ‘ Mudansha ’ te sturen. Ut is halverwege de jaren ’60 as ik in ut Advendo-gebou an de Kňrte Vreugde myn earste judolessen fan Sip van der Veen en strater Mulder les krij. Oulopen week moest ik inenen twee kear wear an myn aktieve judo-perioade denke. De earste kear toen ik Mulder lopen sach op de dinsdachmerk op ut Groatsaan. Ik groët de man nňch immer met groat respekt, omdat ik goeie herinneringen an hem bewaar. Hij was/is un poerbęste kearel en su sterk as un dyk. Sip van der Veen, ik kwam um later in de Hommerts wear teugen in de hoedannechheid as dňrphúsbehearder, leeft nyt mear.
De tweede kear in kňrte tiid dat ik an ut judo denke moest was ut wearsien fan Sjoedin Sho. Se liep bij Lekker Sneek om en ik sach har en herkende har ok futdaleks. Sij was de dochter fan Sinees Restaurant-eigenaar Sing King Ling: ‘ Pa Sjo ’. Nee, Sjoedin knikte nyt naar mij, ik trouwens ok nyt naar har. Nňch altyd like onberykber as 45 jaar leden. At we tidens de judoles an ut ouwehoeren waren, mochten we even un pňtsje met Sip van der Veen fechte. Dan wúden je de earste weken dęrna wel om lyk! Ik kan mij nňch goëd herinnere dat Sjoedin ok met ‘ menear Van der Veen ’ op’e mat moest. Se deed toen har armen omhooch en har judojaske flooch su over har skouders. Wij as jonkjes wisten nyt hoe’t we ut hadden. Wat un moai útsicht! Fňlgens mij weet Sjoedin der niks mear fan, un nytssęgende gebeurtenis. Apart dat ik dat foarfal mij nňch as de dach fan gister herinnere kan.
Ik haalde de blauwe baan en ging toen foar brún. Dat is um nyt mear wurden, omdat ik feul mear nocht an foetballen bij O.N.S. kreech. Ik hew nňch un antal judo-medailles lęgen dy't ik tňch wel un bitsje koester. Ferder is ut noait wat wurden, nee met foetballen ok nyt écht. Mar dęrover later mar wear us.
 |
| |
