Fandaach un moai ferhaal over Gerrie Chaineux in de Liwwarder fan sjoernalist Stef Altena. In desember 2006 had ik ok un interview met dizze Limburger dy’t al mear as un kwarteeuw in Sint Jabik woant. Un kleurryk figuur: ‘ Ik en een beetje gek, maar je kunt er volgens mijn huisarts wel oud mee worden…”
Ik wurd altyd fleurech fan ditsoarte fan ferhalen, foar de écht human interesting stories hew ik un dúdelek swak. Der binne minsen dy’t sęge dat dergeleke figuren as Gerrie Chaineux útsterve, mar ik loof der gyn sylabe fan. Je mutte der simpelwech ooch foar hewwe, soms woane paradysfogels as Gerrie gewoan om’e hoek. Gerrie is un soan fan un Limburgse mynwerker dy’t na ut slúten fan de stienkoalminen naar Fryslaan ferhúsde omdat hier de húzen nňch enigszinssins betaalber waren.
Dizze maand komt der bij Waanders Uitgeverij un boek út over ut mynwerkersleven ňf eigenlek bewerkte bijdragen dy’t earder ferskenen in ut boek ‘ Weet je nog koempel ’. Wat hewwe dy koempels freeslek hard bealege mutten om un stuk broad en op sundach un lekkere flaai te ferdienen. ‘In het zweet huns aanschijns’ is un bibelse útdrukking dy’t seker fan toepassing is op dizze working class heroes! Dat is ander fňlk dat naar un sogenaamde PvdA townhall meeting fan Job Cohen gaat. Of sien ik dat ferkeard Andries?
