| |
 |
16 maart om 18:10 |
| |
Groetnis Trinus
“ Nyt dat der un "oorzakelijk verband" is (of toch wel...?), maar op 't moment dastou un blogje skreefst over Trinus, is de skriver in het MCL overleden.
Ik hew even geen beter nijs...” Dit mailtsje kreech ik fanmňrrenfroech fan één fan de LC-redakteuren. Ik skrok mar wist ok dat dit gebeure sú. Allienech komt ut nieuws fan Trinus Riemersma syn overlijden tňch as un dief in de nacht. Ok ik wist dat bij Trinus de kanker wear teruch was, ommers hij skreef der self over in syn kollums. Rau en hard, su’t hij dat kon. Dat ik gisteravend nou over Trinus skreef, miskyn wel eksakt op ut moment dat hij ut hier foar ut hier-na-maals ferliet is miskyn un bizare toefallechhyd, mar mear ok nyt. Dit wurdt gyn I.M., earder un antal persoanleke herinneringen an Trinus en dan ok nňch heel hap & snap. Begin jaren tachtech fan de foarege eeuw kom ik Trinus Riemersma foar ut earst teugen. In boekfňrm. Ik lees dan syn roman ‘Fabryk’ foar myn literatuurlijst Frysk l.ű. Ik bin onder de indruk fan dit boek. At ik syn poëzy in hannen krij bin ik helemaal lyrys! Miskyn wel nieuwsgierech foar jum om nou te lezen węrom’t ik dat boek en dy poëzy su moai fon, węrom’t ik su lyrys wurdde. Nee, doën ik hier nyt. Later miskyn nňch us. In desember 1984 bin ik bij Trinus syn promoasy tňt dokter in de letteren an de Vrije Universiteit fan Amsterdam. Ik bin dan één fan syn learlingen Frysk MU. Ik fon Trinus nyt su’n sterke learaar, mar de readers dy’t wij fan um kregen waren prima! Wat oans in dy jaren bynt is de Fryske literatuer! Later kom ik Trinus teugen as lid fan de Koperatieve Utjouwerij, ik wurd ok lid fan de KU. Trinus fraagt mij tegare met syn oomsęger, Doeke Sijens, om ut júbileumboek fan de literęre útgeverij te skrieven. Doeke en ik nimme de bealechfol werk an en Trinus begeleidt oans op mear as ‘ foartreffeleke wize ’.
Trinus Riemersma ( Foto út 1995 )
Ik interview Trinus dan ok foar ut boek. Hij nimt gyn blad foar de moan, su as hij noait doët. Myn ferhouding met Trinus is goëd en hij stimulearde mij geweldech om te skrieven. Hij froech mij ok regelmatech, krekt as syn literęre maat Josse de Haan, om myn fersen bij de KU en later bij hun gesameleke útgeverij Venus út te geven. Ik hou myn públikasy’s in eigen behear, lekker eigensinnech. Mar de groatste stimulaans fan Trinus krij ik tňch wel as hij mij syn manuskripten stuurt met ut fersoek dy te lezen en te beoardelen. Un skriever węr’t ik bij opsach, dy’t mij om un literęr oardeel froech! Ik doën ut graach en helemaal at ik merk dat hij myn ‘ goerie ’ ok nňch serieus nimt. Nou wel un foarbeeld. In november 2005 krij ik un novelle fan Trinus onder ogen met ut fersoek om hem te fertellen ‘ oft dit ferhaal de muoite fan útjaan wurdich is? ’ In de brief skrieft Trinus ‘ Hjirby de novelle De wrekingel.’ As titel fan ut manuskript lees ik ‘ De wrekfűgel ’ en as ut boekje in 2006 ferskynt het ut as titel ‘ De Fűgel ’. M.a.w. de maestro nimt suggesty’s fan syn metlezers an!
Op 14 júny 2008 loop ik de laaste kilometer fan de Slachte met myn learmeester op, ut is un plezierech wearsien. We gaan tegare op’e foto. Ut is futdaleks de laaste kear dat wij kontakt hewwe. Ik fňlch Trinus dan nňch in syn LC-kollums. Ik geniet der fan. Tňt ik lees dat Trinus wear siik is, dat de kanker de kop wear opsteekt. Trinus wil krekt as de earste kear dat de sykte bij um konstateard wurdde nňch nyt doad. In de betreffende kollum skrieft hij dat der fňlgend jaar wear un Slachte is dy’t hij metlope wil. Un moai doel om foar ogen te houwen. Spitech genoech sal Trinus de Slachte fan 2012 nyt mear metdoën. Ik had su graach dy laaste kilometer wear met um oplope wille. Want ik hew de man selden su útbundech sien as toen op dy júnydach in 2008! Un heel ander beeld as dy mankelike foto dy’t fandaach op de digitale LC staat. Miskyn fon Trinus wel helemaal gyn soademieter an al dy sabeare literęre mantsjes en wyfkes út it Fryske sirkwy. Gyn R.I.P. nee gewoan groetnis Trinus!
In 1995 skreef ik ut folgende fers foar Trinus Riemersma, nadat hij syn tweede Gysbert Japicxpriis kregen had.
Foar Trinus
Ut gaat in'e literatuer nyt
om de beroerde ňf brike ferhalen
mar om'e persoanlekheid fan'e skriever
met syn lek en brek jaseker
om de man dy't met en deur
syn werk un stukje rúmte ferovert
foar hem en syn húshouding
om te leven en te ademhalen
sonder dat gefecht is
literatuer lak en kak
ut sú aardech weze at suks
nyt allienech na je doad wurdeard werd
|
| |
