|
|
16 november om 14:59 |
|
Hij draait nyt, mar hij saait de groate swarte hearefyts de hoeke fan de Markstraat om. Langsem rydt ie ut Oud Kerkhňf op. Syn hannen sitte ferburgen in fan dy swarte ouwerwetse learen wanten, dy't wear fast sitte an ut stuur. Foar de poart fan de Eben Haëzerskoal staat un groepke jonges. Se beginne út alle macht te skreeuwen en te razen: BELLE HAAN-UT-STEKE BELLE HAAN-UT-STEKE BELLEEEEE... En ferdňmd hij doët ut ňk nňch. Of sij ut nyt wisten, snňtbongels fan un jaar ňf tien. Hij man in learen jas, brengt medisinen rňn foar Van der Slús, de apteker.
Ik slik medisinen teugen de koarts en ik swem in myn będ. Over ut brugje fan ut swembad loopt badmeester Nauta. Stikem siën we omhooch en kanne Nauta su bij de pipen fan syn feulste groate kňrte broek in kieke. Ut klňkkespel bungelt. Dan klinkt der ňk ňrgelmuzyk út de Noarder. Ik waan mij in ut paradys. Un skemerlampke tovert bizare beelden op ut behang. At ik de temperatuur fan de digitale termometer oulees siën ik dat ie op 36.69 graden staat. Langsem an klauter ik bij de wal op. Minister Donner het un papegaai op ut skouder sitten en dy floekt en dy floekt mar. |
|