| |
 |
6 april om 18:51 |
| |
Strňnt wie het je sketen, keutel wat binne je dik...
Ik mach ferrekte min over lui dy’t hun groater foardoën as un ander. Of fan minsen dy’t hun oukomst ferloochene. Kale kak ňftewel kouwe kak. Hoger skiete as de pňt. Nee, dęr mut ik niks fan hewwe. Oulopen week fong ik nňch un aardeech dialoogje op fan twee kwetterende frouwen. Foar de privacy noem ik de ene frou mar Madame en de andere Moeke. De tweespraak, na un antal glazen wyn komt de groanferf wear naar boven, ging su:
Madame: ‘ Ja ik hew froeger op’e húshoudskoal sitten. Nyt omdat ik nyt leare kon, mar gewoan omdat myn fryndinnen ok naar de húshoudskoal gingen.’
Moeke: ‘Nou ik hew ok op de húshoudskoal sitten. En later hew ik de Moeder-MAVO nňch deen.’
Madame: ‘ Ik hew de Avond- MAVO deen.’
Moeke: ‘Dat is utselde hoar, Moeder Mavo en Avond-MAVO.’
Madame: ‘Is dat so?’
Moeke: ‘Ja, mar ik wist dat wel fan jou. We hewwe ommers bij Fraans in deselde klas sitten.’
Madame: ‘Oh ja? Bij Fraans? Welke…’
Moeke: ‘Nee je, bij Fraanse les. Nyt bij Fraans.’
Madame: ‘Mar su’k sei ik hew dus op de Avond-MAVO sitten. Ik hew der in alle negen fakken eksamen deen.’
Moeke: ‘Nou moai je, mar ut is utselde as de Moeder-MAVO hoar…’
|
| |
