| |
 |
20 april om 18:16 |
| |
Laat mar waaie je…
Dy houding is ferrekte maklek, nergens mear un mening over geve, alles wel goëd fine: wat ken’t skele je at je haar mar goëd sit. Of ut nou over kleine ňf over groate dingen gaat, je nyt druk make as levenshouding. Ik sú ut su nou en dan bęst wille, mar ut gaat dwars teugen myn aard en karakter in en op foarhaan is su’n attitude nyt fan toepassing op mij. At ik sien dat learlingen fan mij rňtsoai sumar futgoaie en nyt de moeite nimme om ut in de dęrfoar bestemde bakken te deponearen hewwe se un probleem met mij. At se de lege sjipspúdsjes wel in de prullebak doën, dan pries ik de kyndes met gemak de sesde ňf de seuvende hemel in.
Bij oans om’e hoek bij de bankjes an de Westersingel is ut regelmatech, sęch mar gerust alle dagen, un swijnestal. De lege blikjes energiedrank, de plestikpúdsjes en weet ik wat foar troep wurde nyt in de roestfrijstalen oufalbakken deen, mar hufterech op ut grasfeldsje achter de sitbankjes soald.
Ut resultaat is an ut end fan un moaie foarjaarsdach nyt om an te sien, mar ik doën ut dus wel. Ik sien dan un behoarleke oufalberch fan blik & plestik. Regelmatech sęch ik der wat fan teugen de kyndes, mar úteraard is der noait één dy’t seit fan ‘ dat heb ik gedaan ’. Om der nou futdaleks un stadswacht ňf ander únifňrm op te setten dy’t fette bekeurings útdeelt hoeft om mij nyt. Feul liever sien ik un mentaliteitsferandering en dy begint 9 fan de 10 kear thús. Albert Heijn, dy’t un goeie klant an de skoaljeugd fan Bogerman en ut RSG het, nimt nou self de bezem in de haan en rúmt de rňtsoai op dy’t bij de Groatgrutter kocht is. Hoe sympatyk ok, ut geeft mij nňch hieltyd gyn goëd gefoël!!
|
| |
