 |
|
|
|
 |
|
|
|
| |
 |
10 mei om 17:22 |
| |
Red Feenstra
Foarege week, ňf was ut al wear twee weken teruch, skreef ik un blogje over foetbal en plaatste un moaie foto út ut O.N.S. argyf fan Foeke Zijlstra. Ik froech om un reaksy en kreech dy ok, o.a. fan Red Feenstra. Dizze reaksy fan Red nim ik hier integraal over. Het loof ik ok al us in ut O.N.S. klupblad staan. Weet ut eigenlek wel seker, mar moai blieft dit Red Feenstra proaza!
Soms wil ik nog wel us wat futdrome naar dy prachtege groënhouten skoanhied fan de Liwwarderwech, ergens futstopt, mar nog útstekend konserfeard op ien van myn geheugenplankjes út de jaren ’60.
Ut gaat om oans saterdagse ONS-tribune, dy ’t op sundach nochwel (en gyn iens stikum), overspeltsjes dee, met ‘de goddelozen’ fan L.S.C. Tussen har trotse staanders, lęge de onfergeeteleke kleedhokken węr sufeul overwinningen fierd wurden , mar węr ok bittere nederlagen wurden wegslikt ; ‘Hoe konst dat nau doën,.. we stonnen ferdorie met éénul foar’ !! ( Sipke teugen Red ). Ja,..Plat bęste jonge.. that’s life… die éénnul-foar was trouwens ok van mij. ( red.)… De week dęrna speulde ik soms wat lager. Oans kleedhokken, met de har su eigen karakteristike geuren, dy’t ergens ut midden hielden tussen de lucht van karboleum en beskimmelde múzekeutels, dat geurtsje hangt mij nog as de dach van gister in’e neus.
Noait sa’ k mien earste winters dęrbeneden bij de straal-kacheltsjes fergete, der foar snoeihyt en der naast stienkoud.
Achterin springe de maten as spoken in de mist heen en wear, heen… om niet te ferbranen en wear… om onder dy priemend skele ketelstienstraaltsjes toch nog een klein bitsje nat te wurden. We hadden nog nooit hoart fan Legionella’s, ja… van Legionairs,.. dat waren van dy lui dy’t hun siel en salechhied ferkochten an ut
Vreemdelingelegioen, węr’t oans Hiele na un stuk of fijf jonkjes ok bijweest het. Links achter in’t donkere gankje sitte wij, rechts de teugenstanders en boven oans, die onfergeeteleke tot in de eeuwige hearlekhied beforderde twee-éénhied, oans eigen onafskeideleke Jopie’s. Op hedendaagse saterdagmiddagen kieke ze mekaar dęrboven rond half-drie nog welus an en sęge knipogend teugen mekaar; “We misse teugenwoowdig nyt sufeul, fyst nyt vandew Meulen, weest nog wel maat hoe wij dęw beneden altieten boven saten. Dou as myn eewste wesewve en ik as‘ stasjon-speakew’ ....en su mar ineens vanűt ut nyts, rűust ut langs de wolken , “Dames en Heewen…. achtewin op links Piet van Meekewen en op wechts Gewwit Bil, de wedstwijdbal wowdt u vandaag aangeboden doow Ulbe Fabew - vewwaweming aan’t Bolwewk” pffff..das dewút, ovew wawem spwoken, weest ok noch hoe heewlijk wawem ut vaak binnenin oans clubke was en hoe skittewend moai ….. jahhh…swiegt vd.Meulen met groate trouwe natte honneogen, dy’t nog groater en natter like deur syn dubbelglas’-bril..jahhh.. kreunt vdMeulen, altieten emotineel as’t om ONS gaat en lenteregent sachtjes fanút de wolken de Friso-velden beneden um nat.
Jahh… su nau en dan streakt ze nog welus deur myn gedachten, die nostalgise skoanhied út myn jeugd, groën-nakend moai tussen ut te groate hoofdfeld en ut sműke achtertún-feldsje fan oans foarsitter.
Prachtech dy Tribune, om stikum groats op te wezen, symboal fan oans kracht en indrukwekkend foar oans teugenstanders, węr se astware een bitsje op delkiekt omdat se weet dat dy lui fan de vlakte,.. van ‘ kale felden sonder’ komme. Lui út dorpen, op klompen in lange brúnleren motorjassen om warm te blieven in de kou, achter dy betonnen paaltsjes met tweedehaans waterleidingbuis.
Ok altieten wear even spannend die útkleed-rituelen dęronder de tribune, achter in’t donkere gankje links, węr we geleidelek an, lichtelek spichedelys wurde van bedwelmende klodders Leerfet,Vasaline en Uiersalf ( Boatsma), Johannisoaly-( Koop) en Kajapoetoly ( Henk ok dus).
Terwyl wij ut saterdagse klofke ferwissele foar oans oranje fechtpakjes, wurde we bitsje bij bitsje balhitsiger en langsaam mar seker wedstriidgeil, noodsakelek foar ut leveren fan goeie prestaties.
De spikerproppen van Janssen skrape en klinke in ut bestoeptegelde gangkje as stonnen der un haanfol hoochhakte hoerkes, kontsjedribbelend op’t stienen vloerke foar een bezet dames-toiletsje.
Springerech as een fear staan we in’t gankje achtermekaar opsteld, hitsech in’e startblokken,de skeids foaran wurd bijna platdrukt su graach wille we opdrave, as twee tűgen hingstige hynders staan we skűm bekkend, kaugumkauwend in’t starthok. Tien voor halfdrie, eindelek wurde we loslaten, ik kiek naar rechts en siën dat oans tribune hast folsit, horden meensen staan om ut te groate veld, ik trek myn kousen nog us op en toch mar wear del, ut shirt een bitsje frijblievend ferboden út ut broekje en kiek mien teugenstanners dęr in’t donkere gankje kwasy-fúl en stadseigenwiis an, su fan “ Wat wúden jum eigenlek, hier onder de rokken fan oans heilige der Heiligen”. Se staan dęr stil, onder de indruk fan oans….. en oans tribune nau al lichjes op achterstand,…….noch even en de 90 moaiste minuten fan de week binne begonnen.
Red Feenstra.
|
| |
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
