| |
 |
7 augustus om 13:13 |
| |
Puur op karakter en Graigy is myn held
Moaie rituelen binne ut altyd, de sundachmňrrens in de Sneekweek. Om un uur ňf elf met mekaar om de rykbedekte tafel. Lekker ite bij Janneke! We doën ut nou al su’n jaar ňf tien en de ferfeling het nňch altyd nyt toeslagen. Earst noemden we ut Groaningers, nou binne ut foar ut groatste gedeelte Amsterdammers. Allemaal, stuk foar stuk en gynéén útsonderd met un groat Sneeweekhart. Elk jaar is der ok wel wear un nieuwe Sneekweekstapper bij. Dizze oulvering was ut na un antal jaren fan ouwezechheid, de jonge fan de plisy met de dubbele achternaam. Un bear fan un kearel, węr’t je beter met út eten & drinken & su gaan kanne as un partijtsje stoeie. Mar nyts is wat ut liekt. Hij, júst hij dé man dy’t syn diënstyd in de woestyn fan Afiganistan metmaakt het, sat der fanmňrren as un útblust Talibanwatsje bij. Folledech deur de hoeven, ut roaie petsje op syn hoofd: un groate leugen! Hij is sukrekt outaaid! Fňlgend jaar nieuwe kaans.
Nee dan oans Graigyboy. Wallen tňt onder syn ballen, mar over opgeven denkt hij nyt. Hij bikkelt simpelwech deur. Ik mut um op medise gronnen dizze tňpper naar Mokum sture. Der binne gręnzen! Hij sal der fňlgend jaar seker wear bij weze. Ik bin syn groatste fan!
Foar myn dagelekse dachboekbijdrage, diskear over sjo-ňrkest Lutkewierum, ferwies ik jum graach naar de site: Sneekweeknieuws.nl
 |
| |
