| |
 |
9 augustus om 11:25 |
| |
Súperlatieven foar Vergonet daansavend in de Sneekweek
At je te faak súperlatieven brúke binne ut gyn súperlatieven mear, dan wurdt dizze stylfiguur ontkrachten. Mar hoe in de goedechhyd kan’k nou in sobere woarden blogge over un maandachavend in de Sneekweek dy’t werklek allemachtegst gesellech was. Foarech jaar wurdde deur toneelfereniging Teater Snits foar ut earst in samenwerking met Rudolf & Jolanda Vergonet un daansavend ňrganiseard. Un avend met un kňrte éénakter en dęrna foetsjes fan de floer. Dit jaar foar de tweede kear su’n avend, nou met akteurs as levende staanbeelden. Stuk foar stuk met un fette tematise knipooch naar dizze avend. Fan un rôze wee zee juffrou tňt un muurbloemke an de rane fan de daansfloer. Wat foar públyk der nou op su’n avend oukomt? Nou in alle gefallen nyt su oud as ut levende staanbeeld ( dy’t trouwens sat…) in de rolstoël, mar laat ik sęge 40 plus, dan doën ik gyneen te kort. Ok feul fňlk dat je teugen komme op’e Bonte Sneker Avenden, kňrtom héél gesellech públyk. Jolanda hoeft al nyt mear te roepen dat dizze avend un tradisy wurde mut, ut is al tradisy! Der waren ok ansienlek mear minsen as foarech jaar. Nou hier un foto-impressy, want de súperlatieven binne op.
|
| |
