| |
 |
14 augustus om 18:39 |
| |
Poëzy wil naar de minsen toe, Liseth begrypt ut!
Na alle drukte fan de oulopen dagen, un hearleke ja súver weldadege rustege sundach in augustus met ok nňch us angenaam wear. Na al ut blog-en snittergeweld ( selden su’n eksplosy fan públisiteit feroarsaakt deur één woard ! ) wear ut ritme fan alle dach fine, wat dan ok nňch wear lukt. De kňp blieft altyd deurdraaien, gelukkech mar, met allemaal moaie regels woarden en faak ok nňch us poëzy. Earder dit jaar blogde ik jum al dat ik un fers skreven had foar ut bedrief fan Liseth Roostenstein. Dat fers is prachtech fňrmgeven deur Paul van Goor en hangt bij Roosenstein & Wolke an de Ouwe Toppenhústerwech. Mar un fers wil de weareld in, onder de minsen. Dat doët Liseth op un deurdachte en orizjinel;e manier, sonder onsin ok, in de taal fan har foarouders, fan de stad! An de produkten fan Roosenstein-Wolke hange labeltsjes en op dy kaartsjes is ut fers oudrukt. Su sien ik ut graach! Ondertussen werke Paul van Goor en ik al wear druk an andere produkten en projekten. Ut gaat allemaal búten ut literęre sirkwy om, mar myn fersen fine wel degelek hun bestemming: ik skrief foar minsen! Ut Snekers faart der wel bij, mar de taal, ut dialekt is allienech un instrúment. Dęr’t steen en been klaagd wurdt deur dichters in Fryslaan dat hun werk amper ňf nyt mear útgeven wurdt, gaan Paul en ik lekker deur. Wij hewwe nyt eens tyd om over de útgave fan un bundel ňf wat foar tradisjonele fňrm dan ok te praten.
 |
| |
