| |
 |
21 desember om 17:43 |
| |
De slachtofferrol. Dy kollumn fan René Diekstra hew ik gister lezen en fandaach over nadocht. De konklúzy dy't Diekstra geeft is dizze: "Het slachtoffer maakt door het spelen van de slachtofferrol zelf slachtoffers om zich heen. Precies op dit punt zit het hopeloze van de slachtofferrol. Ze verwijdert mensen emotioneel van elkaar, zelfs als ze ze fysiek bij elkaar drijft. Met iemand contact willen hebben, iemand willen ontmoeten, kan alleen als er geen sprake is van dwang, van moeten. Kortom, hoe paradoxaal het op het eerste gezicht misschien ook lijkt: de bereidheid van anderen om ons te 'ontmoeten' is afhankelijk van ons vermogen tot 'ont' moeten."
Dy Diekstra geeft foldoende stof om over na te denken. Slachtoffer ňf nyt, ik foelde fanmiddach in de tandartsstoël fan P.G. Klasen helemaal niks. De angst fantefoaren was wel dúzend kear su erch. Mar bij dy krullebol fan un tandarts fan mij was de boorderij in un floek en un skeet klaar. Na ouloop fan de behanneling hewwe wij met syn frouleke assistente's ( ik hew eigelek noait un manleke tandartsassitent metmaakt! ) nňch even op dit dachboek keken. De site staat nau bij de favoriten fan dizze medise wonderboy.
Oulopen nacht un wonderleke nachtmerry hat. Ik droomde dat ik un enňrm groat e-mailpakket fan dichter Cor van der Wal kreech. Dat was nňch dęr an toe, mar der sat un rekening bij fan € 850 bij! Sú dat betekene dat Van der Wal syn gedichten nyt te betalen binne?
Op http://www.poezierapport.blogspot.com/ staat de útlech fan de droom ( In Blauwe Regenjas ). |
| |
