| |
 |
30 desember om 12:06 |
| |
Nňch un bitsje dwyl in'e kňp fan al ut bier, mar ferder gyn sent pine. Allemachtech wat hewwe wij gisteravend even te stappen weest. Ut DEL-toernoai was moai, wat der omheen sat nňch feul moaier. Red en syn A. waren der ňk, heel nňflek met praten. Over webloggen en Sneek. Over skoal en over froeger. Fitaal ouwelullepraat, mar wel joppech. Dęrna met de mannen fan Ut Sesde naar de D. Dat kafé het wel wat. As ik dęr goëd snúf, hew ik de geur fan brúne boanen en andere peulfruchten in de neus. De D. is foar mij ňk un bitsje Johannes Boukes Posma, dęr moest ik feartech jaar leden naar toe om grutterswaren foar ňns fader op te halen.
Hoogtepunt gisteravend, ňf eigenlek fannacht, was myn ontmoeting met Ans. Un Rendez-vous met Ut Friesch Dagbladmeiske! Dęr sit écht un fers in! Hearemyntiid, life babbelbokse moaier is der nyt. Toen ut dry uur was sei één fan de fryndinnen fan A. teugen kroechbaas Paul : " Wat onfatsoënlek datstou ňns nyt even waarskuuwt hest, dat ut al su laat is. Wat mut ik nau aansens teugen myn man sęge, we súden allienech even naar de film. Fergemy nňch an toe! Nau je wurde bedankt!"
En Thomas mar dypsinnech lulle, jottem wat is ut leven hier tňch moai. Pure mazzel dat myn nageboarte in de tún fan ut Griffermeard Ferpleechhús begroeven is. Met fier Rozegeur-Wodka-Lime-Frouwen in één auto deur Sneek bij nacht ride. Fanmiddach mar even koese. Hoe dat su Midlife?
|
| |
