|  | 
				
				
					|  | 31 desember om 09:24 | 
				
					|  | 
 
 Ut jaar fan de Weduwe
 
 
 wild klòtst ut water tussen de hoge
 walbeskoeiïngs fan ut Kleinsaan
 achter de rúten fan har hearehús
 skúfelt in ut licht fan de maan
 de Weduwe as un mysterieuze Madonna
 over de kale groate sòlder
 
 se ferliest de stad, har Sneek
 gyn tel út ut ooch
 - al honderdfeartech jaar-
 niks ontkomt har, niks ontgaat har
 
 bewoaners fan ut Bonifatiushús
 wasse wekenlang de switkakken
 in ouwe sinken tobbes
 - legionella rúke en sien je nyt-
 
 over ut Oud Kerkhòf
 en de Ouwe Koemerk
 raast un angstanjagend inferno
 
 in de Marktstraat spatte protesten
 as kleurege knikkers alle kanten út
 om’e nocht:
 gyn generaal pardon foar asylsoekers
 
 op’e Harste drinkt moaie Máxima
 - nyt elke bútenlanner is blykber
 persona non grata! -
 tee met weiten koekjes
 
 un sprookje wurdt werklekhyd
 Hans en Greetje erkende Waterpoarters
 soële foarjaarswyn waait over
 de grachten
 
 Sneek gaat wel tachtech kear Ut
 syn kulturele dak
 ut groate Advendo skittert
 deur ouwezechhyd
 
 op prachtech Groatsaan acht-10
 gaat de swartgele flach in tòp
 un earste Hartkamppries is
 nyt sumar wat
 
 tefreden eet keunstskilder Wiebe Koe
 un stukje broad met wurst
 fan syn eigenmaakte boaterhambòrdsje
 
 op un gròtfol terras an ut Skaapmerkplein
 sien toeristen hoe’t bij V&D de gerdinen
 foargoëd dichtgaan
 échte Snekers fege un traantsje fut
 su’n ouskeid doët bêst un bitsje sear
 
 an’e foët fan’e Groate Kerk
 opent frou De Jong
 - in un skattech blau jurkje-
 an’e arm fan Arno Brok
 ‘poëzy op poaten’
 
 an de Atalanta wappere rôze ballonnen
 kleine Tess van Delden is Sneek’s 33 dúzendste
 úteraard weet se ut self nòch nyt
 
 un draaiòrgel strooit fleurege klanken út
 over de wonderskoane binnenstad
 dy’t langsem as un phoenix út ’e as herryst
 
 oranjekoekbakkers fan de Korenbloem
 - dik in de prizen -
 slikke tefreden slachroom fan de lippen
 
 in de Kòlk drieft de Sneekweekfloat
 - Wyldsjitter & Sea Wolf boaten fan’t jaar -
 statech foar de dúzenden foarbij
 bengaals fuur set skipper Alberda
 in ut felle licht
 tefreden swaait ie as un groatfòrst
 met de Koperen Pan
 
 op de woanskippehaven
 frage stadsbestuurders fijfdúzend euro
 foar un simpele rioal-anslúting
 mar hearehitskes ut is dêr de silverfloat nyt
 
 ondertussen slúpe deur straten en stegen
 Jan Bargboer syn hònne-dròlle-kontroleurs
 singe súnech ut ferske
 ‘ jij een hond, ik geen stront ’
 
 over Lemmerwech Oast hangt
 de penetrante stank fan terpentyn
 
 in ut Wilhelminapark al lang
 gyn aapkes en kakatoes mear
 op ut gytizeren bruchje
 bij ut monument fan Hare Majesteit
 draaie ferslaafden un fette joint
 en dòppe der nòch één
 
 mist leit as un grize najaarsdeken
 over de stad
 de mannen fan de Blauhúster naaie út
 en speule op Sint Maarten de kokesnoaten
 fan de palmen
 
 in ut ferre Kurobe
 - tiden hewwe tiden ! -
 knuffelt Arno B. kleine Japanners plat
 
 appartementen in de Stadsherberch?
 Moeke Jikke draait har om in ’t graf
 is niks dan heilech mear?
 
 in ut desemberdúster skittere
 dúzend en één lichtjes an de stagen
 fan majestueuze skútsjes en klippers
 
 achter de rúten op de sòlder
 fan har hearehús an ut Kleinsaan
 ferdwynt stil de Weduwe
 heft nòch één kear ut glas
 prevelt feul heil en segen Snekers
 dat 2005 jum frede en foarspoëd brenge mach!
 
 
 Henk van der Veer
 
 foto: Paul van Goor
 
 
 
  
 
 
 
 | 
				
					|  |