|
|
28 jannewary om 11:35 |
|
R.I.P.
Gelukkech is ferdryt noait relateard an leeftyd, dat sú nyt bęst weze. Ik mut dan ok niks hewwe fan minsen dy’t bij ut overlijden sęge ‘ mar hij had un moaie leeftyd ’. At één dy’t je liefhewwe de Gręns overgaan is, doët ouderdom der nyt toe. Ut gemis is der. Uteraard wete we allemaal om ut mar us moai griffemeard te sęgen dat ut hier ‘ gyn bliëvend hús is ’. Der is gyn ontkommen an de deadline!
Fandaach staat de rou-advertęnsy fan Ruurd Idzard Silvius in de LC. Hij mocht krekt gyn 97 jaar wurde en ok ut 75 jarech bestaan fan ut family-skildersbedriëf sal hij nyt mear metmake. Likemin sien we dizze levensgenieter op 30 april mear bij de aubade foar ut stadhús, at ‘ syn jonges ’ fan de Blauhúster foar de laaste kear speule salle. Ruurd Silvius is in dit ondermaanse útspeuld.
Boven de advertęnsy staan dry letters fetdrukt. Foar insiders en naasten salle dy dry letters un grimlach feroarsake... We wete de betekenis! Wat overbliëft binne talloaze moaie herinneringen foar syn ( klein-) kyndes: ‘ wat een rijkdom dat we hem zo lang in ons midden mochten hebben…’
Tidens syn leven hew ik un paar kear met um praten, un markante Sneker is nyt mear. In 2007 skreef ik ut onderstaande fers foar hem:
Slingerbile
at ik deur dy eeuwenouwe Skarnestraat dangel dyp in ut harstje fan oans ouwe stad sien ik um wear in de fęnsterbank foarhús sitten Ruurd Silvius raséchte Sneker en levensgenieter
prachtech hoe’t hij over Wee Zie Tes - syn Wee Zie Tes!-fertelle kan
doadsonde dat su’n klup der aansens nyt mear weze sal
mar de ferhalen over Gerard Pingel Poiesz dy’t as un slingerbile over ut feld draafde bliëve foar evech en altyd bestaan
dęr ferandere selfs dy Sneeklutten an de Lemmerwech niks an!
|
|