dagboek > overzicht
Dagboek mei 2012Bekiek hele maand 
 
21 mei om 18:14
 
Alpe d'Huez opfytse foar KWF





Foto hew ik fan de site fan de Balkster Courant ouhaalt, in dy krant un moai interview fan Cees Walinga met de family Wink: http://www.balkstercourant.nl/



Foeke Wink is un kollega fan mij, un hele aardege kollega kan ik wel sęge. De onderstaande brief het Foekt skreven op ut weblog fan ut Nederlands Kanker Instituut AVLhttp://actie.nki-avlfonds.nl.

Toen ik de brief lezen had, hew ik earst wat foar mij út sitten te staren. Ut is nyt niks wat Foeke en dy overkommen is, ut is un regelerechte ramp. De kyndes en frynden fan Foeke & Janny binne ondertussen folop in beweging en salle op 17 júny de Alpe d’Huez bedwinge. Se doën dit buten de nasjonale aksy Alpe d’HuZes om, dy’t al begin júny plakfynt. Met dizze monstertňcht wil de jeugd geld insamele, met als streefbedrach € 12.500. Op dit moment, 26 dagen foar anfang, is der 80% fan de beoogde som binnen. Ut sú fantastys weze at de family Wink in hun opset slaagt. Sien ok op www.alpe.vandermore.nl Dan hierbij de brief fan Foeke:

Wat als............

We schrijven december 2008. Na een als vanouds gezellige sinterklaasviering met ons gezin klaagt Janny over buikklachten, die alsmaar aanhouden. De dag voor de kerstvakantie vertelt ze mij dat ze naar de huisarts is geweest. In eerste instantie wordt gedacht aan een lastige, doch onschuldige aandoening. Daags voor kerst worden we voor het eerst doorverwezen naar het ziekenhuis in Sneek. Dan gaat het ineens allemaal heel snel, Janny gaat door de scan en de diagnose is verontrustend.

Oudejaarsavond 2008, voor ons de meest donkere oudejaarsavond ooit, krijgen we de onheilstijding dat er een kwaadaardige tumor uit de dikke darm is verwijderd. Janny reageert koeltjes en laat niets van haar angst en verdriet aan ons merken.

Eind januari startten, vol goede moed, de onvermijdelijke chemokuren, die ik achteraf als een ware marteling voor Janny heb ervaren. Na een nooit te vergeten en nooit te vergeven stommiteit van twee artsen in het Antoniusziekenhuis in Sneek hebben we de behandeling abrupt voort laten zetten in het Antoni van Leeuwenhoekziekenhuis in Amsterdam, een in alle opzichten fantastisch ziekenhuis. Een stap waar we nooit spijt van hebben gehad.

Na een zware operatie in het AvL in Amsterdam, dachten we eind 2009, dat Janny de strijd tegen de kanker had gewonnen. De opluchting en ons geluk waren met geen pen te beschrijven.

Maar de film, waarvan Janny vastbesloten was die af te sluiten, kreeg helaas een vervolg. Eerst in mei 2010, waarmee de hoop op blijvende genezing in een keer weg was. Desondanks bleven we hopen op nog veel mooie jaren met elkaar.

Eind augustus 2011 bleek de kanker toch weer de kop te hebben opgestoken en al binnen enkele weken bleek dat we ons op het ergste moesten voorbereiden. Vijfenzestig ritten naar Amsterdam hebben helaas niet datgene gebracht waar we zo vurig op hadden gehoopt.
Het voelt zo oneerlijk. Wat heeft Janny gevochten, wat was ze altijd optimistisch en vol goede moed, maar wat was er ook vaak stil verdriet en steeds weer die vertwijfeling van “wat als…………………..”. Wat heb ik Janny, ondanks haar grenzeloze optimisme, geestelijk en lichamelijk zien lijden. Maar opgeven was voor Janny geen optie.
We hebben de strijd verloren en dat voelt zo oneerlijk.

Maar in deze actie vechten we verder.Van heel dichtbij heb ik meegemaakt hoe belangrijk hoop is, hoop op genezing is. Juist door die hoop hebben we een waardevolle en onvergetelijke tijd als gezin met elkaar kunnen beleven.
Als ik zo om me heen kijk, lijkt het alsof er steeds meer gezinnen geconfronteerd worden met kanker. Cijfers bevestigen dit helaas ook. We hopen dat we met deze actie een klein steentje kunnen bijdragen aan de overwinning op kanker, een, zoals Janny het noemde, “afschuwelijke ziekte”. Ik ben verschrikkelijk trots en tegelijk ontroerd dat we dit, samen met lieve mensen dicht om ons heen, gaan ondernemen in de geest van Janny: TROCHFECHTSJE EN DE KOP DERFOAR. Dichter bij Janny kunnen we helaas niet komen……..

Kijk voor de volledige tekst op: http://www.youtube.com/watch?v=JDgAR7mj7d4

Foeke