| |
 |
15 júly om 20:08 |
| |
Rutger Kopland overleden
Foto NRC / Vincent Mentzel
Ut wil mar gyn somer wurde dit jaar, miskyn binne de ferwachtingen wel te hooch en wurd ik kear op kear besoademiterd deur dit seizoen. Ut overlijden fan earst Gerrit Komrij en nou oulopen woënsdach fan Rutger Kopland ( skúlnaam foar Rudi van den Hoofdakker ) draagt der nyt toe bij dat de son skinen gaat. Rutger Kopland was en is één fan myn favorite dichters. Nyt in ut laaste plak omdat hij bij dy groep fan dichters hoart dy’t in de literatuur bekend staan as dy fan ut anekdoatisme. Dat is un stroming dy’t ik liefhew, dwars teugen alles en iedereen dy’t dizze fňrm fan poëzy nyt foar fol an sien. Rutger Kopland syn werk spreekt mij f’ral an omdat ut toeganklek is, mar ok syn irony ( hearlek mild ) en weemoëd fyn ik prachtech. Met mekaar skreef Kopland 14 gedichtebundels en ok un soad literęre essays.
Syn werk is fertaald in ut Engels, Dúts en Italiaans. Kopland syn hele oeuvre wurdde bekroand met de PC Hooft-pries ( 1988 ) en met de VSB Poëzieprijs in 1998. De dichter debútearde met de dichtbundel Onder het vee en syn meast resente bundel ‘Toen ik dit zag’ ferskynde in de herst fan 2008. Un nieuwe druk fan syn Verzamelde werk kwam in 2010 út. Fanmiddach hew ik de prachtege doku ‘ Taal van het verlangen ’ nňch wear us sien, heel indrukwekkend allemaal! Dat hij ruste in Vrede!
De kunst van het doodgaan
Als het zover is - zal ik dan eindelijk
weten wat het is, doodgaan
kan ik worden bevangen door een huiver
voor de eenzaamheid die mij wacht -
maar wat geeft het
er is wel eens zo'n avond dat over het gras
in de tuin het mooiste licht strijkt
dat er is: laat laag licht
ik hoop dat dit het is want ik ben bang
dat het anders zal zijn
Rutger Kopland
út: Een man in de tuin, 2004
|
| |
