| |
 |
1 maart om 17:01 |
| |
Hij is één út un groate húshouding en siet der nyt altyd even op syn paasbęst út. Hoeft ňk nyt. Ut is de bútenkant mar. De laaste dagen rúkt ie un bitsje út 'e moan. Dat juf geeft un goëd bedoëld adfys. Must dyn tannen wear us poetse jong. Syn antwoard: "Mar juf, oans fader leit ommers in ut sikenhús en dy het de tanneburstel met!"
At ik naar búten kyk dan komt der un weldadege rust over mij, ut sneeuwt en der leit al un moai laagje in de tún en op ut laan. Un roadburstje sit onder ut fęnsterbank, lekker drooch en dichtbij ut ferbňltsje dat we in un boomke ophongen hewwe. Su nau en dan hangt ie even an ut groëne netsje om un fette hap te nimmen. Ik sit in myn warme kamer en weet 'ideale omstannechheden', om fersen te lezen út 'Droom in blauwe regenjas'.
Kollega Cor van der Wal het syn nocht un bitsje fan ut dachboekskrieven. En dat komt, en nau sitear ik Cor even, 'ek foar in grut part troch dy klieren dy't de boel oan it ferpesten binne'. Ophouwe 'oerspande seikstralen' om Cor te plagen! Cor is dan wel un eks-Liwwarder, mar hij doët gyn męns kwaad. Foar su fer ik weet. |
| |
