| |
 |
3 maart om 17:59 |
| |
Skoaie om je eigen geld
Su lang at je werk hewwe merke je niks fan de ekonomise krisis. Fňlgens mij un waarheid as un koe ňftwel un open deur inskoppe. Mar je salle mar ontslagen wurde, thús komme te sitten. Dan is der de harde realiteit fan ut monster dat Werkeloas hyt. Aflopen frijdachmiddach hoarden de werknimmers fan boubedrief Van der Werf út Sint Nyk dat se op straat komme te staan. De sufeulste ondernimming dy’t in swaar wear sit. De site fan Van der Werf is nňch online. Komt un bitsje wrang over at ik de fňlgende tekst fan dyselde site afhaal:
“ Betrokkenheid, kwaliteit en flexibiliteit staan hoog in het vaandel. Mede daardoor en door strategische grondverwerving en eigen projectontwikkeling is er voor de lange termijn een goed gevulde orderportefeuille.”
Krekt dy groanverwerving is nou één fan de saken dy’t ut boubedriëf fan de wal in de sloat liekt te helpen! ‘ Genoech werk ’, en tňch fallyt! De besittingen binne groater as de skuld! En tňch fallyt!
Omdat ik nňch al us met ondernimmers om tafel sit, in de kroech sta, ňf węr dan ok hoar ik regelmatech fan wanbetaling. Fňlgens mij is dat één fan de oarsaken dat bedriëven in de moeilekheden komme. Ut skynt heel nňrmaal te wezen dat klanten ut nyt su krekt nimme met de betalingstermyn. Soms duurt ut wel 90 dagen foardat de rekeningen betaald wurde!
Dat is overigens nyt nieuw. Toen oans fader de winkel nňch had, waren ut altyd deselde húsfrouwen dy’t op’e pof kochten. ‘ Skriëf ut mar even in ut boek Van der Veer ’, seiden dy frouwen dan. Der waren selfs bij dy’t 50 gulden fan myn fader leenden om der ferfňlgens linea recta met naar C & A toegingen foar un nieuwe bloemkesjurk... Myn fader skreef wat dy frouwen leend ňf nyt betaald hadden op in un groat langwerpech boek. Ut betreffende boek is nňch in ut family-argyf. Der staan un moai swikje namen in fan Snekers, spitech genoech binne de openstaande rekeningen al ferjaard!
An ut end fan de week wurdden de rekeningen faak wel betaald, mar soms moest myn fader der achter an. Ik fon dat as jonkje altyd spannend. Myn moeke was dan faak de anstichter: “ Zij van… heeft al in geen drie maanden betaald, ga je er even achter aan man ”, sei oans moeke dan. Ja, se had ut altyd over ‘ man ’. Nou en dan kon ' Man ' der mar naar toe, frage om syn eigen geld! Hij had der un bloëdhekel an, skoaie om syn eigen. Faak kwam hij dan mar met de helt fan ut ferskuldegde bedrach thús en un kňp as un byt!
Ik, as freelance sjoernalist, hew ok un antal fan dy wanbetalers. Dy wete om’e bliksem wel dat dit blogje op hun wangedrach slaat. Asjeblyft!!
Dizze week dy’t nou begonnen is, sal ferrekte moeilek wurde foar de (eks-) werknimmers fan Van der Werf. Ik węns al dy mannen en frouwen un soad sterkte toe foar nou en de kommende tiid!
|
| |
