| |
 |
27 mei om 19:27 |
| |
Hilda Pruiksma: dagbesteding voor mensen met dementie
Toefal bestaat nyt. Ut aflopen weekend wurdde ik dry kear konfrňnteard met ut ' item dementie '. De earste kear was frijdachmiddach toe ik un útspraak fan Leo Rosenberg las:
" Eerst vergeet je namen,
dan vergeet je gezichten,
dan vergeet je je rits
dicht te doen, en
uiteindelijk vergeet je
je rits open te doen. "
Je kanne om bovenstaande glim- & grimlache!
De tweede kear dit weekend dat dementie ter sprake kwam was gistermňrren toen ik te horen kreech dat Toanielselskip Teater Snits de toanielkriich wonnen had met ut stuk ' Koartslutin '. Inderdaad dat stuk gaat over dementie!
En dan was der nňch Hilda Pruiksma dy't mij har fesitekaartsje in de haan duwde: " Ontmoeting Dagbesteding voor mensen met dementie ". Ik hew de site fan Hilda bekeken en ut is seker de moeite fan ut lezen weard! Knap datstou dizze útdaging angaan bist Hilda!! Hieronder stelt Hilda har ferder foar:
Mijn naam is Hilda Pruiksma, ik ben 53 jaar, getrouwd en moeder van drie volwassen kinderen, die allen uitwonend zijn.
De afgelopen 35 jaar heb ik mij bezig gehouden met het verlenen van zorg aan mensen met verschillende vormen van dementie. Dit deed ik in een verpleeghuis. Ik heb van dichtbij meegemaakt wat voor invloed deze aandoening op de partner en verdere familie heeft! Vaak is er al heel wat aan voorafgegaan voordat deze mensen in een verpleeghuis worden opgenomen.
Om het welzijn van de demente medemens te ondersteunen heb ik een tijd op een Dagbesteding gewerkt. Tevens heb ik de opleiding gedaan voor dagbestedingscoach. Dit werk geeft mij veel voldoening . Ook heb ik cursussen gedaan in het verlenen van belevingsgerichte zorg voor deze doelgroep. Mijn uitgangspunt is om liefdevol en respectvol met deze mensen om te gaan.
Daarom heb ik besloten om een dagbesteding voor mijzelf te beginnen. In de eerste plaats kan ik mensen helpen om de dag op een aangename manier door te komen en passende activiteiten aan te bieden. Op deze manier hoop ik dat deze dementerende medemensen zo het gevoel krijgen dat ze toch nog iets weten en kunnen en dat is in deze levensfase erg belangrijk. In de tweede plaats heeft de partner of mantelzorger de gelegenheid om de batterij weer even op te laden. Zo snijdt het mes aan twee kanten. Na 35 jaar voor een instelling te hebben gewerkt vind ik het een bijzondere uitdaging dit grote avontuur van een eigen Dagbesteding aan te gaan. Ik verheug me erop de gasten elke keer weer een fijne dag te bezorgen!
Brňn: www.dagbestedingontmoeting.nl
|
| |
