| |
 |
11 ňktober om 11:04 |
| |
Oalyfanten & Blauwe Engels
Hewwe jum wel us un oalyfant boven op’e bealech had? Nyt met een poat, mar met 4 poaten tegelyk? Ik nňch noait, en ut gefoël dat der su’n kolos boven op mij stond, behoart ok nyt tňt myn ervaringen. Apart is dat, want minsen dy’t un hartinfarkt had hewwe, hale heel faak de metafoar fan de oalyfant an om an te dúden hoe groat de druk op ut burst flak foar ňf tidens un infarkt foëlt.
Nou hew ik gelukkech ok gyn infarkt had, laat dat even dúdelek weze. Druk hew ik wel foëlt en nyt su súnech ok. At ik dat ergens met fergelike mut, dan komt de Blauwe Engel út de sesteger jaren wear in beeld. As jonkjes skaatsten wij fanaf de Eenheid naar de spoarbrugge. Dęr onder de rails denderde de karakteristieke elektrise dieseltrein richting ut stasjon. Un oarfedovend lawaai, trillingen dy’t je tňt op de bonken foëlden.
Ik hew ut gefoël wel had dat der un trein over mij heen denderd het. Ut bleek dus un engelstje te wezen, un Blauwe Engel. Langsaam sal ik siën om de draad wear op te pakken. Dat ut lukken gaat dęrfan bin ik overtúgd. Ik hew un hele hoop cherubijntjes om mij heen! De groatste hyt fan Janneke. Bliksem beginne de emoasy’s dan tňch te kommen…?
|
| |
