| |
 |
12 ňktober om 11:39 |
| |
Beautiful people
Ik had um nyt útkoazen as kamergenoat. Hij mij trouwens ok nyt. Je hewwe ut mar te nimmen dęr in ut kouwe kille klinise MCL fan Liwwarden. Ik hew ut dan nyt over de ferplegers ( m/f) dy’t der hun werk doën. Myn lotgenoat moest nieuwe hartkleppen hewwe, mar dat gaat nyt sumar. Eén fan de dingen dy’t foar su’n operasy regeld wurde mut is ut trekken fan de tannen en kiezen dy’t eventueel un brňn fan bakteriën fňrme. Dat was bij B. ut gefal. Hij had mazzel dat allienech de onderste tannen en kiezen der út hoefden. Ut bovengebit was hij namelek al kwyt. Un skrale troast. Hij sach nyt eens su teugen de trekkerij op, want se ferdove ut loof ik earst. Ik wist ut wel seker. Plaatselek. Over de gefňlgen had hij al nadocht, de earste weken sú syn foedselanbod bestaan út ‘ flaflipjes en bamy ’. Dy kon hij al gau futslurpe. En bamy fon hij wel lekker eten.
Donderdachmňrren wurde hij in un rolstoël naar de kaaksjirurch toereden, deur un lange Antiliaan dy’t op ut Bildt ‘ weunde ’. In un stief kertierke had de kaaksjirurch um der met ręden. Deur de ferdoving had hij ut amper murken.
An ut end fan de mňrren ston hij an de rane fan myn będ. Ut blauwe omkearde operasy-jekje nňch om’e skouders. Hij búgde sich behoedsaam boven myn sikenhúsbęd en froech met un fette grijns: ‘ Nou wat fynst der fan...?'
‘Liekst wel wat op un CliniClown’, sei ik lachend en knipte met myn Iphone futdaleks un foto. Sukke plaatsjes koester ik.
' Over 14 dagen binne de kleppen an de beurt', en dęr skúvelde hij in syn grize slobber-jogging-broek heen, eentsje út de kategoary beautiful people |
| |
