| |
 |
13 ňktober om 17:27 |
| |
Foarhoofd
Nou’t ik 3 omleidings kregen hew ( nou ja kregen, hoefeul sú suks koste?? ) wil ut nyt sęge dat ik hier op dit plak allienech mar ferhalen over ut sikenhús públiseare sal. Ik hew dan wel dry by-passes, mar dat trio omleidings het mij úteraard nyt!
Foarlopech nňch wel even stof genoech om over te bloggen. Mear nňch as in ut leven búten de hospitaalmuren hew ik de aflopen dry weken nňch al an ut observearen weest. Hoe gedrage ňf misdrage minsen dy’t opnommen wurde sich. Ferskillend, heel ferskillend.
In ut MCL wurde op un maandachavend un moai typke binnenbrocht. Un 60-plusser dy’t krekt even te swaar opmaakt was foar har leeftyd. Un Liwwarderse, dy’t de taal fan de stad ok nňch lúd en dúdelek klinke liet over oans kamer.
Se moest un nachtje bliëve foar un infús. De fňlgende mňrren sú der dan nňch un foto fan har longen ( ňf was ut har hart? ) nommen wurde. Om 08.30 uur om presys te wezen.
Toen de fňlgende mňrren anbroken was, ut infús leech en de wizers op halfnegen stonden was madame der klaar foar. Traach kroop de groate wizer naar de de twaalf, mar om 09.00 was de suster nňch nyt weest om har op te halen foar de foto.
‘ Se fergete Jou búf ’, ruide ik de saak un bitsje op. Dat had ik beter nyt sęge kannen, want futdaleks drukte se de roaie alarmknop in. Ut duurde un paar tellen ňf dęr ston de suster al an har będ.
‘Nee, het werd even later, want er was een spoedgeval en…’
‘Mins bespaar mij de moeite, halfnegen is halfnegen en ik wil nou holpen wurde. Anders mutte jum ut nyt sęge. Ut liekt nergens na. Se gaat ut hier nou altyd.’
‘Ja maar mevrouw U moet toch kunnen begr…’
‘ Ik begryp der gyn soademieter fan. Om halfnegen binne je tňch de earste, dan kan der tňch niks tussenkomme? Kom hier us. Hew ik un M op myn foarhoofd. Kiek us! Siën Jou un Mmmmmmmmmmm?! ’
‘ Een M? Wat voor M moet ik zien? ’
‘ De M fan MONGOAL! ’ ‘ Ik wil naar hús! ’
Om un uur ňf half 11 wurdde de Liwwardense ophaald fan saal. Kwam bij myn będ en wenste mij alle sterkte toe: ‘Se kanne hier in Liwwarden heel wat hoar. Nergens over insitte…’
|
| |
