|
|
4 november om 18:31 |
|
Tramadol
Wie't un bitsje thús is in ut medise sirkwy en dan met name de farmasy, sal ongetwifeld ut bestaan fan Tramadol afwete. Late we ut der mar op houwe dat ut un sware pynstiller is. En dergeleke middels mutte je nyt te lang an! Ik bin dan ok hard an ut afbouwen fan dizze chemise rňtsoai, mar om nou te sęgen dat ik mij der happy bij foël. Nyt dat dizze info foar jum as bloglezers nou su relevant is, mar tňch!
Ik had fandaach simpelwech un wardeloaze dach en mut mij self even an de haren beetkrije en un skňp onder de kont geve. Mňrren naar de mannen in ut wit dy't praatsjemakers as mij wel an kanne: de fysioterapeuten fan ut Sint Antonius Sikenhús!
Tumult bij de uitgang
Aflopen saterdach ston der in de LC nyt allienech un moai interview met Marijke Roskam, mar skreef Wim Schrijver ok un moai artikel n.a.f. ut ferskinen fan ut boek ' Tumult bij de uitgang ' fan Bert Keizer. Ut het as subtitel ' lijden, lachen en denken rond het graf '.
Al sinds myn froegste jeugd bin ik bezech met alles wat met sterven en doad te maken het. Ut sal ongetwifeld in gefňlch weze fan de sundagse kuiers met myn fader over de Sneker Algemene Begraafplaats. Uteraard is de doad gyn populęr onderwerp, ' maar ' su seit Bert Keizer ' het wordt pas echt onbehagelijk als je zou moeten leven met de gedachte dat het leven nimmer eindigt. ' Ware woarden in myn optyk.
Nňch un opsienbarende útspraak fan Keizer at ut gaat over ' Stervenskunst '. " Sterven wordt overdreven, in allerlei opzichten. Allereerst wordt de moeilijkheidsgraad zwaar overschat. Tot nog toe is het ook voor de grootst mogelijk sufferd haalbaar gebleken om zich over die hindernis heen te werken en vervolgens aan de andere kant van het hek dood neer te ploffen...' [...] " Zo bezien is de kunst om te sterven een even voor de hand liggende vaardigheid als van de trap vallen. "
Hoe't Keizer stervenskunst siët? " Echte stervenskunst zou ik heel nauw willen definiëren als het vermogen om zeer dicht bij de eigen neergang en zelfs vernietiging toch helder te blijven en iets anders te uiten dan de voor de hand liggende paniek. Het bestaat uit een mengsel van elegantie, eerlijkheid en humor. Een laatste gebaar dat de achterblijvers niet alleen maar wanhopig achterlaat."
Myn reaksy op Keizer syn útspraken. Toen ik in de nacht na myn operasy op de IC lei, wurdde ik onrustech wakker. Ik foëlde mij knap benaud. Blykber nyt sonder reden, want der stonnen twee cardiologen, un sjirurg en un broeder an myn będ. Toen ik benaud froech ňf ik naar de Andere Kant gaan sú en alsnňch un hartinfarkt krije sú, antwoardde één fan de dňkters: ' Of U naar de hemel of de hel gaat, dat bepalen wij! En of U een hartinfarct krijgt trouwens ook. Ga nu maar slapen...!'
Kiek fan sukke eigenwize dokters dęr hou ik fan, want ik bin nňch lang nyt fan plan om naar de andere fan ut hek te gaan. Al is de ene dach de andere dach nyt! Mňrren lekker revalideare!! Ik gaan der foar! |
|