| |
 |
8 november om 17:08 |
| |
Persoanlek
Hoe persoanleker de blogjes, hoe beter se over ut algemeen binne. Fertel mij wat, ik probear al jarenlang ut ultieme blog te skriëven!
Fanmňrren de blauwe sučdeskoëntsjes met opfallende lichtblauwe feters andeen om naar de boekandel in de Krúzebroedersstraat te gaan. Boekebon in de binnenbúze. Onderwech kom ik un soad minsen teugen, sterker nňch der beginne ferskillende met mij te praten. F’ral frouwen, want dy leze ferrewech ut measte myn blogjes. Frouwen dy’t al ut een en ander metmaakt hewwe. Uteraard ken ik al dy frouwen nyt, ut kontakt is der nyt minder om. Ut gebeurde fanmňrren onderwech naar Van der Velde dry kear. Dan kanne al dy betweters wel sęge dat ik mij rustech houwe mut, mar om nou sumar deur te lopen at frouwen dy anklampe is ok apart.
In de boekhandel ankommen kon ik eigenlek gyn boe, laat staan bah sęge. Gelukkech ston A. achter de toanbank. Su lang’t ik boeken koop is A. der ok. Ut is en bliëft un boekemeiske ňf se nou bij Van der Velde ňf Van der Velden in de winkel staat. A. kwam futdaleks op mij af en węnste mij welkom bij de klup. ‘ Oh dou ok? ’ Ja dus! En A. fertelde en fertelde en fertelde over alles wat sij metmaakt had. Eén en al herkenning, ňf ik nou wú ňf nyt.
Toen kwam A. met un bakje koffy in un moai stienen kňpke met bloemmoetyf. “ No earst mar eefkes in bakje, komst de folgjende kear mar wer om boeken. Ik fyn it al ferrekte knap datsto hjir seis wike nei de operaasje hielendal allinne bist.”
Ik kon nňch krekt dankjewel sęge. Hew ut bakje koffy rustech opdronken en bin wear naar hús toe gaan. Onderwech kwam ik allienech mar kearels teugen. Dęr kan ik dan ferrekte bot teugen doën! Ik had gyn stem mear over.
Om halfeen lach ik wear op będ en hew slapen as un baarch.
Wat un kloatedach!
De earst fňlgende dy’t nou nňch waer teugen mij seit dat ik ut kalman doën mut, krijt un hengst!
Dat doët myn lichem wel!
|
| |
