| |
 |
9 november om 11:49 |
| |
Henck met See Kaa!
Ik hew mar un bitsje met húsdieren eigenlek hew ik der helemaal niks met. Mar dat is sinds fanmòrren anders. Earst even teruch in de tiid.
As jonge blaasde ik mar wat graach kikkers op, tegare met Johan H. De laastnoemde het der syn hele leven lang un trauma an over houden. Ik nyt. En at we an ut pylkje blazen waren op su’n witte pvc buis dy’t fan de bou fan de flatsjes fan de Worp Tjaarda straat kwam, dan mocht ik graach us un doorn in de Friesch Dagblad pylkjes doën. Om ferfòlgens op dy freeslek ròtkatten te skiëten. Om nou te sêge dat ik un diereliefhewwer was, nou neuh…
Ik hew nòch wel feul hefteger en wreder ferhalen ( langpoaten en spinnen poaten út trekke draaide ik de haan ok nyt foar om ! ) mar ik weet nyt òf dy misdaden ondertussen al ferjaard binne om serieuze strafferfòlching te ontlopen dat ik hou mij ferder stil.
Later toen oans eigen kyndes de leeftyd foar húsdieren kregen kon ik de ska altyd moai beperke tòt goudfissen, dy’t hoochút un maksium leeftyd fan un maand bereikten. En kado kregen sebra-finkjes dy hadden we ok nòch. Dy fogeltsjes kanne nyt teugen harde gelúden ontdekte ik. Na un kear keidhard met de deuren smiten te hewwen, lagen se alle ses met de poatsjes naar de fogelhemel. Ja ferrekte sneu, mar gyn last mear fan allergy...
Met de komst fan Beatrix, oans húsknyn, kwam de earste ommekear in myn barbaars bestaan as dierefrynd. Beatrix had wat. Wat? Ik weet ut nyt, mar ik mocht altyd syn hok skoanmake en fers water geve. En wannear't der wurtels op ut anrecht stonnen dan foerde ik Beatrix, geboaren op Koaninginnedach, helemaal kòtsmislek met winterpeen. Ik hou self namelek nyt fan wurtels. Beatrix het blykber un goëd leven bij oans had, want ut beest wurdde mar liefst 17 jaar oud!
Fanmòrren hew ik un nieuw húsdier adopteard. Sterker nòch ik bin fernoemd! Un bitsje, dat sêch ik der earlek bij.
Bij fryndin Josien op’e boerderij krije se binnenkòrt gesinsútbreiding. Un foto fan un mear as aaibare Dútse Herder puppy siert ut facebook fan Josien. Ut beestje mut un naam hewwe su skreef Josientje gister. En òf wij as fòlgers fan Josien dy naam ok bedenke wúde. Enege restriksy was dat ut wel passe moest bij de naam BROCK. Ik was der as de kipen bij: ARNO!
Der kwamen nòch tientalen sugesty’s en fanmòrren het Josien de útslach bekend maakt. Ut wurdt Henck met See Kaa! En su skriëft Josien “ Dus Henk van der Veer in bytsje ferneamd…”
Myn dach kan nyt mear stukken. Bij ut siën fan de foto fan HENCK mutte je tòch wel un woesteling weze om nyt fan beesten te houwen. Ik bin helemaal om en dat het niks met medisinegebrúk te maken. Teminsten dêr gaan ik mar fanút! Binnenkòrt komt HENCK op kennismakingsbesoek en òf ik na dy fesite nòch su over Dútse Herders denk…
|
| |
